Kronika naukowa
Jak zapobiec nefropatii pokontrastowej? Relacja z sympozjum „Evolving Landscape in CT Radiology: Controversies and Practical Solutions”

W dniach 28–29.04.2008 r. miałem okazję uczestniczyć w sympozjum „Evolving Landscape in CT Radiology: Controversies and Practical Solutions” zorganizowanym w Noordwijk – niewielkiej miejscowości w Holandii. Tematyka spotkania była skoncentrowana wokół zasadniczego pytania: „Jak zminimalizować ryzyko wystąpienia nefropatii pokontrastowej związanej z podaniem środka kontrastowego w trakcie przeprowadzania procedur diagnostycznych oraz interwencyjnych?” Przez półtora dnia wykładowcy z kilku krajów europejskich i Stanów Zjednoczonych pod przewodnictwem prof. Ricardo Leoncioniego z Pizy próbowali odpowiedzieć na postawione pytanie. Już we wstępnym wykładzie prof. Leoncioni wskazał na gwałtownie rosnącą w ciągu ostatnich lat liczbę wykonywanych badań wielorzędowej tomografii komputerowej i związaną z tym zwiększającą się ekspozycję na promieniowanie rentgenowskie, jak również zwiększenie ilości podawanych środków kontrastowych. Profesor Jari Jakobsen z Uniwersytetu w Oslo przedstawił w pełnym dynamiki wykładzie historię jodowych środków kontrastowych – od ich pierwszego zastosowania w 1927 r. do dnia dzisiejszego. W roku 1968 nastąpił przełom – wprowadzono do stosowania niejonowe środki kontrastowe o wyraźnie mniejszej toksyczności i zdecydowanie mniejszej liczbie powikłań pokontrastowych. Ocenia się, że w zeszłym roku wykonano na świecie około 93 mln procedur z zastosowaniem kontrastu – zarówno badań diagnostycznych, jak i zabiegów interwencyjnych. Ponieważ rozszerzają się wskazania do MSCT (ang. multislice computed tomography), badane są również populacje chorych należących do grupy zwiększonego ryzyka powikłań pokontrastowych. Jak podaje raport the National Health and Nutrition Examination Survey (NHANES), w latach 1999–2004 w Stanach Zjednoczonych w populacji pacjentów chorujących dłużej niż 20 lat na cukrzycę przewlekła choroba nerek (CKD) występuje u 40,2%, a w populacji powyżej 60. r.ż. u 39,4%. Tak duży odsetek związany jest z jednej strony z „epidemią” cukrzycy na świecie, ale także ze starzejącym się społeczeństwem. Ważne jest, w związku z rozszerzającymi się wskazaniami do badań z zastosowaniem jodowych środków kontrastowych, wypracowanie strategii zminimalizowania ryzyka wystąpienia powikłań pokontrastowych. O ile odsetek reakcji tzw. pseudoalergicznych jest stały, o tyle zwiększa się wyraźnie odsetek powikłań nerkowych, tzw. CIN – contrast induced nephropathy, a więc...


View full text...