Kronika naukowa
Sprawozdanie z 57. Kongresu Europejskiego Towarzystwa Sercowo-Naczyniowego (ESCVS) w Barcelonie

W dniach 24–26 kwietnia 2008 r. piękna i fascynująca Barcelona gościła 57. Międzynarodowy Kongres Europejskiego Towarzystwa Sercowo-Naczyniowego (ESCVS). Pałac Kongresowy wraz z ukwieconym ogrodem położony był malowniczo w obszarze uniwersyteckim miasta. Stolica Katalonii kusiła jak zwykle na każdym kroku ponadtysiącletnim przeglądem cywilizacyjnych wpływów i kultur – od mrocznego gotyku z odcieniem islamu po owoce postmodernistycznego klimatu międzywojnia z dziełami Antonio Gaudiego na czele. Dodatkowej pikanterii obradom dodawały „gorące” wydarzenia, którymi żyło całe miasto – półfinał Ligi Mistrzów na największej budowli sportowej Europy, Camp Nou oraz Grand Prix Formuły 1. Jednym z pierwszych wrażeń uczestnika kongresu po wejściu na teren obrad była żywo obecna podczas wszystkich dni, znakomicie przygotowana prezentacja kolejnego zjazdu – w Warszawie, co napawało mnie i, myślę, wszystkich Polaków dumą. Jako urodzony warszawiak niezmiernie cieszyłem się z tak pięknego ukazania mojego miasta. Od samego początku zaczęło się bardzo interesująco. Temat kombinowanej terapii tętniaków aorty piersiowej za pomocą stentgraftów i ekstraanatomicznych połączeń naczyniowych jest z pewnością obecnie jednym z najbardziej emocjonujących. Postęp w tej dziedzinie zachodzi niezwykle szybko. Jeszcze kilka lat temu wykonanie stentowania łuku aorty z przykryciem naczyń dogłowowych po ich uprzednim pomostowaniu (debranching) wydawało się czymś wręcz brawurowym, dziś – może jeszcze nie w istotnych liczbach, ale jest to technika znana również w wielu polskich ośrodkach. Podobnie naturalną rzeczą stają się zabiegi z zastosowaniem stentowania aorty zstępującej przez chirurga, na przykład typu frozen elephant trunk. Właśnie tego typu procedurom poświęcona była sesja panelowa z udziałem kilku znakomitych gości (m.in. Czerny, S. Schueler, J.L. Pomar, R. Chiesa, H. Jakob). Dzień później podczas sesji naukowej grupa z Japonii przedstawiła genialny w swojej prostocie sposób operacji wymiany aorty wstępującej i łuku aorty techniką elephant trunk w istocie bez całkowitego zatrzymania krążenia, z czasami zaklemowania porównywalnymi z klasyczną operacją Bentalla na aorcie wstępującej. „Klasyczna” niegdyś granica między zakresem działania kardiochirurga i chirurga naczyniowego leżąca na cieśni aorty zaciera się coraz bardziej. Tu właśnie widzę moc i rosnącą rolę towarzystwa chirurgów o profilu sercowo-naczyniowym. Nie sposób wymienić...


View full text...