Krwotoczne powikłania tętniaków rzekomych tętnicy udowej spowodowanych zabiegami kardiologii inwazyjnej – badanie retrospektywne

Wprowadzenie
Przez ostatnie dekady tętnica udowa była powszechnie stosowanym dostępem w zabiegach kardiologii inwazyjnej. Jej rozmiar, a także możliwość użycia większych cewników powodują, że nadal pozostaje preferowanym dostępem dla wybranych procedur. Najczęstszym i najcięższym powikłaniem nakłucia tętnicy udowej jest tętniak rzekomy.

Cel pracy
Ocena powikłań krwotocznych związanych z tętniakami rzekomymi tętnicy udowej.

Materiał i metody
Wśród pacjentów po zabiegach kardiologii inwazyjnej w latach 2006–2022 w II Klinice Kardiologii Świętokrzyskiego Centrum Kardiologii w Kielcach stwierdzono 621 przypadków tętnicy udowej powikłanej tętniakiem rzekomym. Populację szczegółowo analizowaną w prezentowanym badaniu stanowi grupa 537 pacjentów, którzy mieli zbadane stężenie hemoglobiny przed zabiegiem i po zabiegu.

Wyniki i wnioski
Wystąpienie tętniaka rzekomego istotnie zwiększało ryzyko jakiegokolwiek zmniejszenia stężenia hemoglobiny (HGB) (OR = 3,26, 95% CI: 2,26–4,7, p < 0,0001), a także redukcji HGB o więcej niż jedna jednostka (OR = 6,34, 95% CI: 4,87–8,26, p < 0,0001), zmniejszenia HGB o więcej niż 2 jednostki (OR = 7,54, 95% CI: 5,18–10,96, p < 0,0001) lub redukcji HGB o więcej niż 3 jednostki (OR = 20,31, 95% CI: 9,35–44,1, p < 0,0001). Wśród pacjentów, u których po zabiegu stwierdzono jakiekolwiek zmniejszenie HGB, istotnie większe średnie spadki zaobserwowano u pacjentów z tętniakiem rzekomym. Mężczyźni znacznie częściej mieli anemię przed zabiegiem. Zawał serca z uniesieniem odcinka ST był najczęstszym schorzeniem wśród pacjentów z tętniakiem rzekomym i największą anemizacją. Wystąpienie tętniaka rzekomego istotnie zwiększało ryzyko wystąpienia anemii.



Introduction
For many years femoral access was the preferred approach in interventional cardiology. Still, due to its large size, which allows for the use of larger catheters, the femoral artery remains the preferred access for many procedures. Femoral pseudoaneurysms are the most common and most severe complication of this access.

Aim of the research
To evaluate haemorrhagic complications of femoral pseudoaneurysms induced by interventional cardiology procedures.

Material and methods
From the patients treated with percutaneous intervention between 2006 and 2022 in the Second Department of Cardiology, Świętokrzyskie Cardiology Centre, Kielce, Poland, we registered and analysed 621 cases of femoral pseudoaneurysms. Of these patients, 537 had their haemoglobin tested before and after the procedure, and they constitute the population thoroughly analysed in the study.

Results and conclusions
The occurrence of a pseudoaneurysm statistically significantly increased the chance of any decrease in haemoglobin (HGB) (OR = 3.26, 95% CI: 2.26–4.7, p < 0.0001), as well as a decrease in HGB by more than one unit (OR = 6.34, 95% CI: 4.87–8.26, p < 0.0001), a decrease in HGB by more than 2 units (OR = 7.54, 95% CI: 5.18–10.96, p < 0.0001), or a decrease in HGB by more than 3 units (OR = 20.31, 95% CI: 9.35–44.1, p < 0.0001). Among patients who had any decrease in HGB after the procedure, significantly greater average decreases were observed in the group of patients with a pseudoaneurysm. Men were significantly more likely to be anaemic before the procedure. Among the patients with femoral pseudoaneurysm whose HGB levels dropped the most after percutaneous intervention, STEMI was the most common primary condition. The occurrence of a pseudoaneurysm significantly increased the risk of anaemia.