Kwas acetylosalicylowy i inne leki przeciwpłytkowe i przeciwkrzepliwe w leczeniu choroby niedokrwiennej serca

Marek Kośmicki

ISSN: 1505-8409

Przewodnik Lekarza/Guide for GPs

Bieżący numer Archiwum O czasopiśmie Suplementy Bazy indeksacyjne Kontakt Zasady publikacji prac

Wyszukiwanie

10/2001
vol. 4

Poleć ten artykuł:

Wyślij znajomemu

Skopiuj link:

Udostępnij:

streszczenie artykułu:

Kwas acetylosalicylowy i inne leki przeciwpłytkowe i przeciwkrzepliwe w leczeniu choroby niedokrwiennej serca

Marek Kośmicki

Przew Lek 2001, 4, 10, 34-44

Data publikacji online: 2003/10/28

Pełna treść artykułu Pobierz cytowanie

W leczeniu choroby niedokrwiennej serca bierze się pod uwagę kilka aspektów: redukcję wieńcowych czynników ryzyka; zastosowanie metod niefarmakologicznych, ze szczególnym uwzględnieniem działań zmierzających do poprawy stylu życia; leczenie farmakologiczne oraz rewaskularyzację z zastosowaniem przezskórnych technik, opartych na wykorzystaniu cewnika lub chirurgii wieńcowej. Udowodniono, że wśród obecnie stosowanych leków jedynie kwas acetylosalicylowy oraz skuteczne obniżanie lipidów prowadzą do redukcji śmiertelności i chorobowości u pacjentów ze stabilną chorobą wieńcową. Śmiertelność oraz epizody niedokrwienia mogą u takich chorych redukować również inhibitory konwertazy angiotensyny. W stabilnej dławicy piersiowej u pacjentów z upośledzeniem funkcji lewej komory, następującym po zawale serca, inhibitory konwertazy angiotensyny oraz beta-adrenolityki redukują zarówno śmiertelność, jak i ryzyko wystąpienia powtórnego zawału, i dlatego są zalecane u takich chorych, obok kwasu acetylosalicylowego i leków hipolipemizujących. Uprzywilejowane miejsce kwasu acetylosalicylowego w leczeniu choroby niedokrwiennej serca, oparte na wynikach wielu badań klinicznych spowodowało, że jest on zalecany we wszystkich jej postaciach klinicznych – w stabilnej i niestabilnej chorobie wieńcowej oraz w zawale serca, oczywiście, jeżeli nie ma przeciwwskazań do stosowania leku.

W prezentowanej pracy omówione zostały podstawy teoretyczne i przesłanki kliniczne do tak szerokiego stosowania kwasu acetylosalicylowego, a także leków pokrewnych, które znajdują swoje zastosowanie w szczególnych postaciach i sytuacjach klinicznych choroby wieńcowej, a także wówczas, kiedy kwas acetylosalicylowy jest przeciwwskazany.

Powstawanie zakrzepu i blaszki miażdżycowej w naczyniach

Proces powstawania zakrzepów rozpoczyna się uszkodzeniem śródbłonka naczyń w miażdżycowo zmienionych tętnicach, najczęściej jako pęknięcie lub rozdarcie w zakresie blaszki miażdżycowej. W ciągu paru sekund po uszkodzeniu ściany naczynia krwionośnego, do obnażonych lub zmienionych struktur śródbłonka – do odsłoniętych włókien kolagenu – przyczepiają się płytki krwi (adhezja). Kolagen wykazuje działanie chemotaktyczne wobec płytek – powoduje ich aktywację. Poza kolagenem agregację płytek wywołuje wiele innych czynników endogennych, a mianowicie trombina, difosforan...

Pełna treść artykułu...