Leczenie cukrzycy typu 2 – co nowego? Insuliny analogowe i co jeszcze?

Jeszcze do lat 90. możliwości farmakologicznego leczenia cukrzycy typu 2 ograniczały się do trzech leków: insuliny, metforminy oraz pochodnych sulfonylomocznika. Obecnie mamy do dyspozycji wiele nowoczesnych leków, które znacznie ułatwiają dobre metaboliczne wyrównanie cukrzycy typu 2. Mechanizm rozwoju tego typu cukrzycy jest złożony. Wiele czynników prowadzi do rozwoju insulinooporności, która jest podstawowym zaburzeniem prowadzącym do rozwoju cukrzycy typu 2. Stąd też w leczeniu jej podjęte muszą być działania prowadzące do zmniejszenia insulinooporności. To pozwala na ochronę funkcji komórek . W pierwszej kolejności konieczne jest zastosowanie leczenia dietetycznego oraz zwiększenie aktywności fizycznej. Jeśli to nie daje wystarczającej normalizacji glikemii konieczna jest farmakoterapia. Wśród nowoczesnych leków przeciwcukrzycowych na szczególną uwagę zasługują leki inkretynowe, a wśród nich analogi GLP-1 i inhibitory DPP-4 oraz inhibitory SGLT2. Leki te mogą być stosowane samodzielnie pojedynczo lub w kombinacji z innymi lekami, w tym z insuliną. Wdrażając insulinoterapię u chorych na cukrzycę typu 2, należy bardzo starannie rozważyć wskazania – ocena funkcji komórek β, a także przeciwwskazania – ryzyko hipoglikemii i przyrostu masy ciała. Przy wskazaniach do insulinoterapii najczęściej obecnie stosowane są insuliny analogowe.

Until the 1990s, the pharmacological treatment of type 2 diabetes was limited to three drugs: insulin, metformin, and sulfonylurea. We now have many modern drugs that greatly facilitate good metabolic alignment of type 2 diabetes. The mechanism of the development of this type of diabetes is complex. Many factors lead to the development of insulin resistance, which is a major disorder leading to the development of type 2 diabetes. Hence, treatment for type 2 diabetes must be undertaken to reduce insulin resistance. This allows the protection of -cell functions. First of all, it is necessary to use dietary treatment and to increase physical activity. If this does not give sufficient glycaemic control then pharmacotherapy is required. Among modern antidiabetic drugs, incretin drugs are particularly noteworthy, including GLP-1 analogues, DPP-4 inhibitors, and SGLT2-inhibitors.

These medicines can be used alone or in combination with other medicines, including insulin. Implementation of insulin therapy in patients with type 2 diabetes should include careful consideration of indications – evaluation of β-cell function, as well as contraindications – the risk of hypoglycaemia and weight gain. For indications for insulin therapy, analogue insulin is most commonly used today.