Leczenie doraźne i profilaktyka napadów migreny

Migrena jest jednym z częściej występujących idiopatycznych bólów głowy. Napady migreny z uwagi na dużą intensywność bólu oraz wegetatywne objawy towarzyszące znacznie ograniczają sprawność psychofizyczną i mogą się stać powodem krótkotrwałej niezdolności do pracy. Leczenie farmakologiczne migreny obejmuje postępowanie doraźne mające na celu przerwanie napadu oraz leczenie profilaktyczne. Celem leczenia doraźnego jest jak najszybsze uwolnienie chorego od bólu, zmniejszenie liczby i nasilenia towarzyszących objawów autonomicznych (jak nudności, wymioty, światłowstręt) oraz przywrócenie funkcji społecznej. W leczeniu napadu migreny stosuje się leki niespecyficzne (acetaminofen, aspirynę, niesteroidowe leki przeciwzapalne i złożone leki przeciwbólowe) oraz specyficzne (tryptany, ergotaminę). Skuteczne leczenie napadu jest uwarunkowane jak najszybszym zastosowaniem odpowiedniego leku w efektywnej dawce. Nowoczesne podejście do leczenia doraźnego polega na stosowaniu tryptanów, co wiąże się z rzadszymi nawrotami bólu, mniejszą liczbą przyjmowanych leków nieswoistych i rzadszym występowaniem działań niepożądanych. Wiele osób jednak wymaga zastosowania leczenia profilaktycznego, którego celem jest zmniejszenie częstości występowania napadów i nasilenia objawów, uzyskanie lepszej odpowiedzi na leczenie doraźne oraz poprawa jakości życia. Obecnie w leczeniu profilaktycznym migreny stosuje się β-adrenolityki, leki przeciwpadaczkowe, przeciwdepresyjne oraz leki z grupy antagonistów kanału wapniowego. W pracy omówiono również leczenie migreny w stanach szczególnych, jakimi są okres okołomiesiączkowy, a także czas ciąży i karmienia.

Migraine is a common, chronic-intermittent primary headache disorder. Due to their intensity, migraine attacks are usually a cause of intermittent incapacity. The present paper reviews contemporary migraine therapeutic attempts including abortive treatment of attacks and long-term preventive therapy. The aims of abortive treatment are to make the patient headache-free as soon as possible, to reduce associated autonomic symptoms (such as nausea, vomiting, photophobia), and to reduce social disability. Medications used for acute attacks can be divided into nonspecific (acetaminophen, aspirin, non-steroidal anti-inflammatory agents, and combination analgesics) and specific (triptans, ergotamine). Effective treatment depends on the use of an effective dose as early as possible. Early treatment with specific medications such as triptans is a current approach to migraine therapy and it results in less recurrence of headaches, less need of multiple medications, and fewer side effects. However, a significant number

of patients require preventive treatment. The goals of migraine prophylaxis are reduction in frequency and severity of attacks, improvement of the responsiveness of acute attacks to abortive therapy, and improvement of the quality of life. The currently used medications in migraine prevention are β-adrenergic blockers, antiepileptic agents, antidepressants, and calcium channel blockers. We discuss in the paper the treatment in specific conditions such as menstruation, pregnancy and breast feeding.