Leczenie farmakologiczne osteoporozy z wykorzystaniem bisfosfonianów – dla kogo, jakie, jak długo?

Jeżeli chcesz zacytować ten artykuł w swojej pracy, zrób to tak: Marcinowska-Suchowierska E, Walicka M. Pharmacological therapy of osteoporosis with bisphosphonates – for whom, what kind, and for how long? Reumatologia 2014; 52, 4: 238-246; DOI: 10.5114/reum.2014.44703

WPROWADZENIE

Osteoporoza to choroba układowa szkieletu charak­teryzująca się zwiększonym ryzykiem złamań kości będących następstwem zmniejszenia ich wytrzymałości mechanicznej, uwarunkowanej gęstością mineralną i jakością tkanki kostnej. Klinicznym objawem osteoporozy są złamania niskoenergetyczne, do których dochodzi po niewielkim urazie (upadek z wysokości własnej) oraz zła­mania samoistne (bez urazu, np. po kichnięciu).
Celem leczenia w osteoporozie jest zapobieganie złamaniom kości: pierwszemu u osób, które nie doznały złamania, a następnemu u osób, u których złamanie już wystąpiło.
Leczeniem należy objąć osoby obciążone bezwzględnym ryzykiem złamania w ciągu 10 lat (RB-10) przewyższającym ryzyko populacyjne. Do oszacowania RB-10 (kręgu, bliższego końca kości udowej – b.k.k.u., kości przedramienia, kości ramiennej) u kobiet po menopauzie i mężczyzn powyżej 50. roku życia uprzednio nieleczonych służy rekomendowany przez Światową Organizację Zdrowia (World Health Organization – WHO) algorytm FRAX. W algorytmie tym zintegrowano kliniczne czynniki ryzyka złamań [wiek, płeć, wskaźnik masy ciała (body mass index – BMI), wcześniejsze złamania niskoenergetyczne, złamanie b.k.k.u. u rodziców, aktualne palenie tytoniu, spożywanie alkoholu, stosowanie glikokortykosteroidów (GKS) ≥ 3 miesiące, reumatoidalne zapalenie stawów (RZS)] z gęstością minerału kostnego (bone mineral density – BMD) szyjki kości udowej (femoral neck BMD). Wysokość progu interwencji leczniczej jest ustalana przez różne grupy eksperckie na podstawie danych populacyjnych i uwarunkowań ekonomicznych danego kraju [1].
Według ustaleń polskich autorytetów w dziedzinie osteoporozy wysokie RB-10, tj. powyżej 10%, wymaga zastosowania leczenia farmakologicznego, niezależnie od BMD. Przy średnim zagrożeniu złamaniem (RB-10 pomiędzy 5% a 10%) wynik pomiaru BMD jest konieczny do podjęcia decyzji terapeutycznych. W tej grupie pacjentów obniżona wartość BMD (T-score < –2,5 SD) może bowiem zwiększać ryzyko złamania powyżej 10% i tym samym wskazywać na konieczność leczenia. Prawidłowa wartość BMD nakazuje natomiast podjąć jedynie działania profilaktyczne (zdrowy styl życia, zapobieganie upadkom oraz poprawa...


Pełna treść artykułu...