Leczenie łuszczycy – rekomendacje ekspertów Polskiego Towarzystwa Dermatologicznego. Część II: łuszczyca umiarkowana do ciężkiej

Łuszczyca jest przewlekłą chorobą zapalną skóry dotyczącą około 1–3% ogólnej populacji. Ostatnie lata przyczyniły się do znacznego postępu w leczeniu tej dermatozy, zwłaszcza u pacjentów z łuszczycą o umiarkowanym i dużym nasileniu. Coraz liczniejsze i powszechniej dostępne opcje leczenia ogólnego stawiają nowe wyzwania przed lekarzami sprawującymi na co dzień opiekę nad chorymi na łuszczycę. Pojawiają się pytania dotyczące kontroli przebiegu leczenia i długoterminowego bezpieczeństwa stosowanych terapii. Wychodząc naprzeciw oczekiwaniom środowiska dermatologów w Polsce, przygotowaliśmy drugą część rekomendacji na temat postępowania w łuszczycy zwyczajnej, obejmującą przede wszystkim pacjentów z łuszczycą o dużym nasileniu. Mamy nadzieję, że przedstawione zalecenia będą pomocnymi wskazówkami dla lekarzy w trakcie codziennej pracy klinicznej. Pragniemy jednocześnie zaznaczyć, że każde rekomendacje, w tym nasze, cechują się pewną ogólnikowością i decyzja odnośnie do postępowania diagnostyczno-terapeutycznego u danego chorego musi być każdorazowo podjęta indywidualnie z uwzględnieniem aktualnego stanu klinicznego, a także na podstawie bieżących doniesień naukowych.

Psoriasis is a chronic inflammatory skin disease affecting about 1–3% of the general population. Recent years have seen great development in the treatment of this dermatosis, especially regarding moderate to severe psoriasis. More numerous and more widely available systemic therapies raise new challenges for all physicians treating patients with psoriasis. New questions arise about patients’ follow-up and long-term safety of such therapies. To meet the expectations of Polish dermatologists, we have prepared a second part of guidelines on the treatment of psoriasis, particularly concentrated on the therapy of severe forms of this disease. We hope that our suggestions will be valuable for physicians in their daily clinical practice. However, we would like to underline that every guideline is characterized by some vagueness, and the final decision about diagnosis and therapy should always be made individually for every patient based on the patient’s current clinical status and the most up-to-date scientific literature data.