Leczenie pokrzywki przewlekłej

Podobnie jak rozpoznanie przyczyn wielu przypadków pokrzywki przewlekłej, również leczenie tej patologii, wobec złożoności etiopatogenezy i różnorodności postaci klinicznych, należy do najtrudniejszych obszarów praktyki alergologicznej [1, 2].

Jest to o tyle ważne, że skóra to najbardziej widoczny narząd człowieka, dlatego też uporczywie trwające czy też nawracające zmiany chorobowe w jej obrębie bardzo istotnie upośledzają jakość życia chorych, utrudniają stosunki interpersonalne i funkcjonowanie w społeczeństwie. Uporczywy czy też uporczywie nawracający świąd to kolejna cecha tej choroby, która jest niezwykle uciążliwa dla pacjentów. Już w 460 r. p.n.e. Hipokrates klasyfikował tę chorobę jako uciążliwe, trudne do leczenia cierpienie [3, 4].

Rozpoznanie i eliminacja czynnika wywołującego pokrzywkę jest stosunkowo łatwe w przypadku pokrzywki fizykalnej i pokrzywki ostrej, natomiast trudne do przeprowadzenia w wielu przypadkach pokrzywki przewlekłej. Należy jednak pamiętać, że leczenie pokrzywki fizykalnej nie powinno się ograniczać tylko do eliminacji czynnika sprawczego choroby, ale również obejmować określenie progu natężenia bodźca wywołującego objawy. Chorzy cierpiący na pokrzywkę z ucisku powinni wiedzieć, jak duże znaczenie ma natężenie ucisku przypadające na jednostkę powierzchni, a nie tylko sumaryczna wartość siły ucisku. Odnosi się to również do konieczności określenia rodzaju fali promieniowania w pokrzywce świetlnej.

Eliminacja składników pokarmowych, które uczulają lub są powodem nadwrażliwości niealergicznej, stanowią również istotny element leczenia pokrzywki przewlekłej, przynajmniej u niektórych chorych. Dużym utrudnieniem w opracowaniu tego typu zaleceń jest brak standaryzowanych i dostatecznie czułych metod diagnostycznych w tym obszarze alergologii. Tym niemniej w codziennej praktyce alergologicznej warto pamiętać o wzrastającym problemie nadwrażliwości na wszechobecne w przemyśle spożywczym dodatki spożywcze powodujące zmiany skórne o charakterze pokrzywki czy też powodujące nasilenie jej objawów [5–8].

Leczenie polega na eliminacji czynnika wywołującego pokrzywkę w każdej sytuacji, w której jest to możliwe, oraz farmakoterapii, której zamierzonym celem jest uzyskanie ustąpienia objawów choroby, zmian skórnych i świądu.

Leki przeciwhistaminowe blokujące funkcje receptora histaminowego H1 należą do leków pierwszego wyboru w terapii pokrzywki zarówno ostrej, jak i...


Pełna treść artykułu...