Leczenie tocznia rumieniowatego układowego – aktualne rekomendacje

W ciągu ostatnich lat doszło do ogromnego postępu w leczeniu układowych chorób tkanki łącznej. Lepsze poznanie patogenezy chorób autoimmunizacyjnych, a jednocześ­nie możliwość systematycznej oceny skuteczności różnych metod terapii w zdefiniowanych według nowoczesnych kryteriów klasyfikacyjnych jednostkach chorobowych pozwoliło na ustalenie wspólnych rekomendacji leczenia poszczególnych chorób. Rekomendacje leczenia zostały zaproponowane przez międzynarodowe towarzystwa reumatologiczne, przede wszystkim European League Against Rheumatism (EULAR) i American College of Rheumatology (ACR).
Przeżywalność chorych na toczeń rumieniowaty układowy (TRU) w ciągu ostatnich 50 lat istotnie się poprawiła – o ile w latach 50. XX w. wynosiła 50% w ciągu 10 lat, o tyle w XXI w. wynosi ponad 90%. Niewątpliwie wynika to z wcześniejszego rozpoznawania choroby oraz lepiej dostosowanego do istoty choroby leczenia. Niemniej jednak umieralność chorych na TRU jest nadal kilkakrotnie większa od umieralności w porównywalnej populacji ogólnej. Chociaż wyraźnie mniej chorych umiera z powodu ostrych powikłań choroby, to nadal poważnym zagrożeniem są długotrwałe powikłania choroby ze strony układu sercowo-naczyniowego, infekcje i nowotwory. Dlatego też ciągle poszukuje się bardziej skutecznych i bezpiecznych metod leczenia TRU.
W ostatnich kilku latach pojawiły się rekomendacje EULAR i ACR dotyczące ogólnych zasad leczenia TRU, neuropsychiatrycznej postaci TRU, toczniowego zapalenia nerek (TZN), leczenia glikokortykosteroidami (GKS) w chorobach autoimmunizacyjnych oraz ostatnio zasady leczenia ukierunkowanego na cel (treat-to-target – T2T) w TRU.

Ogólne zasady leczenia tocznia rumieniowatego układowego

Obraz kliniczny TRU jest bardzo zróżnicowany – od stosunkowo łagodnie przebiegającego schorzenia po bezpośrednio zagrażającą życiu poważną chorobę. W przebiegu TRU występują okresy zaostrzeń i wieloletnie okresy remisji.
Nowoczesne leczenie TRU ma na celu:
• jak najszybsze opanowanie aktywnej choroby,
• dobrą supresję przetrwałej aktywnej choroby,
• zapobieganie nawrotom choroby,
• zmniejszenie dawek GKS,
• zmniejszenie dawek leków immunosupresyjnych,
• zapobieganie uszkodzeniom narządowym,
• zapobieganie rozwojowi choroby u osób zdrowych seropozytywnych.
Podstawowym celem leczenia TRU jest zapobieganie trwałym uszkodzeniom narządowym oraz całkowite zahamowanie aktywności zapalnej choroby. Schematy...


Pełna treść artykułu...