Leki antymalaryczne zastosowane w RZS korzystnie wpływają na profil metaboliczny i ryzyko sercowo-naczyniowe
Autor: Alicja Kostecka
Data: 17.01.2018
Źródło: Metabolic and cardiovascular benefits of hydroxychloroquine in patients with rheumatoid arthritis: a systematic review and meta-analysis. Rempenault C, Combe B, Barnetche T, Gaujoux-Viala C, Lukas C, Morel J, Hua C. Ann Rheum Dis. 2018 Jan;77(1):98-103
| Tagi: | leki antymalaryczne |
W leczeniu reumatoidalnego zapalenia stawów (RZS) HCQ ma niewielki wpływ na aktywność choroby. Podstawą terapii farmakologicznej RZS są klasyczne leki modyfikujące przebieg choroby (LMPCH), w tym przede wszystkim metotreksat. HCQ może być stosowana w leczeniu skojarzonym w połączeniu z innym lekiem, np. z MTX. Korzystny wpływ HCQ na zaburzenia metaboliczne może być istotny w ustaleniu optymalnego leczenia RZS, gdyż u chorych z RZS ryzyko incydentów naczyniowych jest o 50% wyższe niż w populacji ogólnej.
Cholorchina oraz hydroksychlorochina (HCQ) są lekami przeciwpierwotniakowymi zalecanymi między innymi w leczeniu i profilaktyce malarii. Ze względu na określone działanie na układ immunologiczny leki te znalazły także zastosowanie w leczeniu chorób reumatycznych. Hydroksychlorochina jest preferowanym lekiem w reumatologii z powodu lepszego profilu bezpieczeństwa w stosunku do chlorochiny. Zalecana jest głównie w leczeniu tocznia rumieniowatego układowego, gdzie oprócz skuteczności w zakresie ograniczenia objawów choroby, stwierdzono także pozytywny wpływ na schorzenia współistniejące, w tym przed wszystkim cukrzycę, hyperlipidemię i zakrzepicę.
Grupa badaczy z Francji przeprowadziła przegląd piśmiennictwa oraz metaanalizę danych z publikacji dotyczących wpływu HCQ na zaburzenia metaboliczne i ryzyko sercowo naczyniowe u chorych z RZS. Wyłoniono ostatecznie 16 prac, które spełniły narzucone kryteria. Różnice stężeń cholesterolu całkowitego, LDL , HDL i trój glicerydów wśród chorych stosujących HCQ oraz niestosujących leku wyniosły odpowiednio -9.8%, -10.6%, +4.1% i -19.2%. U chorych z HCQ niższy był odsetek zachorowań na cukrzycę (HR 0.59). W grupie z HCQ stwierdzono również mniejszą oporność insulinową oraz odnotowano mniej incydentów naczyniowych, ale z uwagi na małą liczbę danych przeprowadzenie mataanalizy w tym zakresie nie było możliwe.
HCQ wydaje się mieć korzystny wpływ na zaburzenia metaboliczne (poziom lipidów, hemoglobiny glikozylowanej, zachorowania na cukrzycę) oraz ryzyko sercowo-naczyniowe u chorych z RSZ. Oczekujemy na wieloośrodkowe randomizowane badania kliniczne, które potwierdzą i doprecyzują powyższe spostrzeżenia.
Grupa badaczy z Francji przeprowadziła przegląd piśmiennictwa oraz metaanalizę danych z publikacji dotyczących wpływu HCQ na zaburzenia metaboliczne i ryzyko sercowo naczyniowe u chorych z RZS. Wyłoniono ostatecznie 16 prac, które spełniły narzucone kryteria. Różnice stężeń cholesterolu całkowitego, LDL , HDL i trój glicerydów wśród chorych stosujących HCQ oraz niestosujących leku wyniosły odpowiednio -9.8%, -10.6%, +4.1% i -19.2%. U chorych z HCQ niższy był odsetek zachorowań na cukrzycę (HR 0.59). W grupie z HCQ stwierdzono również mniejszą oporność insulinową oraz odnotowano mniej incydentów naczyniowych, ale z uwagi na małą liczbę danych przeprowadzenie mataanalizy w tym zakresie nie było możliwe.
HCQ wydaje się mieć korzystny wpływ na zaburzenia metaboliczne (poziom lipidów, hemoglobiny glikozylowanej, zachorowania na cukrzycę) oraz ryzyko sercowo-naczyniowe u chorych z RSZ. Oczekujemy na wieloośrodkowe randomizowane badania kliniczne, które potwierdzą i doprecyzują powyższe spostrzeżenia.
