Lepiej zapobiegać niż leczyć, czyli co wiemy o żylnej chorobie zakrzepowo-zatorowej u pacjentów z zaawansowaną chorobą nowotworową. Część I. Czynniki ryzyka i epidemiologia żylnej choroby zakrzepowo-zatorowej u pacjentów z zaawansowaną chorobą nowotworową

Żylna choroba zakrzepowo-zatorowa (ŻChZZ) występująca pod postacią zakrzepicy lub zatorowości płucnej jest problemem interdyscyplinarnym współczesnej medycyny. Jest trzecią po względem częstości występowania, po zawale serca i udarze mózgu, ostrą chorobą układu sercowo-naczyniowego. Jej częstość i ryzyko występowania wzrasta z wiekiem oraz występowaniem wielochorobowości i ograniczeniem sprawności pacjenta. Wobec powyższego pacjent objęty opieką paliatywną wydaje się szczególnie narażony na wystąpienie ŻChZZ, a lekarz sprawujący nad nim opiekę powinien posiadać jasne wytyczne dotyczące profilaktyki. W pierwszej części opracowania przedstawiono analizę dostępnej literatury poświęconej ocenie czynników ryzyka oraz częstości występowania ŻChZZ.

Venous thromboembolism occurring in the form of thrombosis or pulmonary embolism is an interdisciplinary problem of modern medicine. It is the third most common acute cardiovascular disease after myocardial infarction and stroke. Its incidence and risk of occurrence increase with age and the presence of multimorbidity and reduction in the patient’s functional capacity. Given the above, the patient receiving palliative care appears to be at particular risk of developing venous thromboembolism, and the physician caring for them should have clear guidelines for prevention. The first part of this paper presents an analysis of the available literature on assessing risk factors and the incidence of venous thromboembolism.