ISSN: 1505-8409
Przewodnik Lekarza/Guide for GPs Supplement
Bieżący suplement Archiwum Przewodnik Lekarza
1/2012
vol. 6
 
Poleć ten artykuł:
Udostępnij:
streszczenie artykułu:

Lewofloksacyna – optymalne połączenie skuteczności i bezpieczeństwa. Przegląd piśmiennictwa

Sławomir Dutkiewicz
,
Rafał Czyrniański

Data publikacji online: 2011/12/07
Pełna treść artykułu Pobierz cytowanie
 

Chinolony – klasyfikacja

Historia tej grupy chemioterapeutyków sięga 1962 r., kiedy odkryto kwas nalidyksowy – prototypowy preparat chinolonów. Wszystkie dostępne w terapii chinolony i fluorochinolony podzielono na cztery generacje. Klasyfikację oparto na spektrum działania mikrobiologicznego i cechach farmakokinetycznych kolejno wprowadzanych preparatów (tab. 1.). Fluorochinolony w odróżnieniu od chinolonów mają w pozycji 9 atom fluoru. Wiąże się to ze znacznym poszerzeniem spektrum działania i lepszymi właściwościami farmakokinetycznymi [1].

Chinolony I generacji:

• osiągają niedostateczne stężenie w surowicy, które uniemożliwia wykorzystanie ich w leczeniu zakażeń układowych,

• są przydatne w leczeniu zakażeń układu moczowego i chorób przenoszonych drogą płciową,

• wykazują brak aktywności wobec Pseudomonas aeruginosa, bakterii Gram-dodatnich i beztlenowych,

• dostępne są tylko do stosowania doustnego.

Fluorochinolony II generacji w strukturze pierścieni chinolonowych mają grupę piperazynową, a to wzmacnia znamiennie ich aktywność przeciwbakteryjną. Dzięki temu:

• możliwe jest ich zastosowanie w leczeniu zakażeń ukła­dowych,

• leki penetrują do wnętrza makrofagów płucnych, wyka­zując skuteczność wobec bakterii atypowych – Mycoplasma pneumoniae, Chlamydophila pneumoniae i Legionella pneumoniae,

• wykazują doskonałą aktywność przeciwko bakteriom Gram-ujemnym, włącznie z Pseudomonas aeruginosa,

• wykazują niewielką aktywność przeciwko metycylinoopornemu Staphylococcus aureus (methicillin-resistant Staphylococcus aureus – MRSA),

• nie mają odpowiedniej aktywności przeciwko bakteriom Gram-dodatnim, w tym Streptococcus pneumoniae, oraz bakteriom beztlenowym. Fluorochinolony III generacji, dzięki dalszym zmianom w strukturze pierścieni chinolonowych, w tym modyfikacji w grupie piperazynowej, charakteryzują się dobrymi parametrami farmakokinetycznymi, m.in.:

• uzyskują wysokie stężenia w surowicy i tkankach, co umożliwia podawanie tylko raz na dobę,

• wzmocnieniem aktywności przeciwko Streptococcus pneumoniae,

• wysoką skutecznością w zakażeniach bakteriami atypowymi – Legionella, Chlamydophila i Mycoplasma.

Fluorochinolony IV generacji zostały zsyntetyzowane w wyniku istotnych modyfikacji strukturalnych głównych pierścieni i łańcuchów...


Pełna treść artykułu...
© 2024 Termedia Sp. z o.o.
Developed by Bentus.