Listy do redakcji
Wspomnienia o prof. dr. hab. n. med. Wacławie Sitkowskim

Nestor i jeden z najwybitniejszych twórców polskiej kardiochi-rurgii

Mistrz i Nauczyciel wielu pokoleń polskich kardiochirur-gów

Życie jest piękne, a ludzie wspaniali.

1 kwietnia 2010 r. zmarł prof. Wacław Sitkowski, wspaniały człowiek, propagator rozwoju chirurgii w Polsce, znakomity naukowiec, wychowawca wielu pokoleń polskich kardiochirurgów, w tym prof. Zbigniewa Religii. Polska medycyna straciła wielką postać. Jego pracowite życie i dokonania naukowe budzą podziw i respekt. Od losu otrzymałem ogromny przywilej bycia jego uczniem.
Moje drogi skrzyżowały się z drogami Profesora w początkach lat 70., gdy rozpoczynałem pracę na kierowanym przez niego Oddziale Chirurgicznym Szpitala Wolskiego przy ul. Kasprzaka w Warszawie. Profesor był już wówczas autorytetem w dziedzinie kardiochirurgii, będąc wychowankiem i współpracownikiem wybitnego chirurga i uczonego prof. Leona Manteuffla. Chciałbym przedstawić choć kilka rzeczy, które uczynił Profesor w swoim pięknym życiu, rzeczy, o których będziemy pamiętać i o których będziemy nauczać nowe pokolenia.


Droga chirurga
Profesor Wacław Sitkowski urodził się w Warszawie
12 lutego 1924 r., w rodzinie lekarskiej. Był absolwentem szkoły średniej – gimnazjum i liceum im. Stefana Batorego w Warszawie, czym zawsze się szczycił. Z tego okresu często wspominał swoich kolegów szkolnych i późniejszych profesorów – Nielubowicza, Paplińskiego i wielu innych. Profesor Sitkowski składał egzamin maturalny w warunkach okupacji, a następnie w 1942 r. rozpoczął naukę na tajnych kompletach w Szkole Zaorskiego, którą kontynuował do sierpnia 1944 r. W tych trudnych latach 1940–1944 pracował dodatkowo jako laborant rentgenowski w Szpitalu Kolejowym w Warszawie przy ul. Brzeskiej 12. Profesor Sitkowski był czynnym uczestnikiem Powstania Warszawskiego – żołnierzem Armii Krajowej. Po upadku powstania został wywieziony do obozu „Stalag IV C” w Niemczech.
Po zakończeniu wojny rozpoczął studia medyczne na Uniwersytecie w Louvain. W 1946 r. wrócił do Polski i ukończył studia na Wydziale Lekarskim Uniwersytetu Warszawskiego. Dnia 14 lipca 1947 r. prof. Sitkowski uzyskał dyplom lekarza. Od roku 1947 do 1969 pracował w Klinice Chirurgicznej Instytutu Gruźlicy pod kierunkiem prof. Leona Manteuffla.
Pracował kolejno na stanowisku asystenta, starszego asystenta, adiunkta i kierownika...


View full text...