MDMA – nadzieje i obawy związane z zastosowaniem w terapii zaburzeń psychicznych

MDMA (3,4-metylenodioksymetamfetamina) jest sub stancją psychoaktywną zaliczaną do środków halucy nogennych. MDMA, działając przez liczne układy neu roprzekaźnikowe, redukuje lęk, zwiększa empatię, po czucie jedności z innymi ludźmi, wyostrza zmysły, a także intensyfikuje przeżywanie emocji. Rozważa się wykorzy stanie terapii wspomaganej MDMA w leczeniu niektórych chorób psychicznych, na przykład w zaburzeniu streso wym pourazowym (PTSD), fobii społecznej (SAD) u osób z całościowymi zaburzeniami rozwojowymi (ASD) czy w terapii uzależnienia od alkoholu. Rekreacyjne stosowanie środków typu ecstasy może mieć liczne, zagrażające życiu ( i zdrowiu skutki. Jednakże badania dotyczące podawania MDMA w warunkach klinicznych wydają się wstępnie potwierdzać bezpieczeństwo procedury stosowania sub stancji w kontrolowanych warunkach medycznych. Celem pracy jest przegląd dotychczasowych badań nad wykorzystaniem MDMA w terapii wspomnianych zabu rzeń psychicznych. W pierwszej części pracy skupiono się na przedstawieniu badań nad psychoterapią wspo maganą MDMA. W drugiej podsumowano pojawiające się w aktualnym dyskursie klinicznym nadzieje i obawy związane z zastosowaniem terapii wspomaganej MDMA. Wydaje się, że zastosowanie MDMA w leczeniu tych za burzeń wymaga dalszych badań, które przede wszystkim pozwolą ocenić skuteczność terapii wspomaganej MDMA oraz jej długofalowe bezpieczeństwo.

MDMA (3,4-methylenedioxymethamphetamine) is a psy choactive substance classified as a hallucinogen. MDMA acts in the brain through a variety of neurochem ical mechanisms, reducing anxiety, giving a sense of one ness with other people, expanding empathy, sharpening the senses and intensifying the experience of emotions. Therefore, the use of the MDMA assisted psychother apy is being considered in selected disorders, such as Posttraumatic Stress Disorder (PTSD), Social Anxiety Disorder (SAD) in people with Autism Spectrum Disorder (ASD), and in treatment of alcoholic addition. Although the recreational use of ecstasy may lead to numerous life-threatening side effects, data available in the litera ture suggest that psychoactive substances may be safely administered in clinical settings. This article aims to review current research on the MDMA assisted psychotherapy. The first part of the ar ticle concludes data on MDMA assisted psychotherapy from available clinical trials. The second one sums up hopes and fears associated with the administration of MDMA in clinical settings that were discussed in the current clinical discourse. It seems that further studies are needed to determine the long-term safety and effectiveness of MDMA assisted psychotherapy.