Martwicze autoimmunologiczne zapalenie mięśni indukowane statynami – opis przypadku

WSTĘP

Zajmując się tak rozległym tematem, jakim jest obszar chorób mięśni, należy zdefiniować kilka pojęć: mialgia, zapalenie mięśni (miositis), miopatia, rabdomioliza.
Mialgią nazywa się stan kliniczny, w którym występuje ból mięśni, ostry lub przewlekły, miejscowy lub uogólniony, z prawidłowym poziomem kinazy kreatynowej we krwi, nie obserwuje się osłabienia siły mięśniowej.
Miositis, czyli zapalenie mięśni, to stan, w którym dochodzi do zapalenia włókien mięśniowych i osłabienia siły mięśniowej, przebiegający z podwyższeniem poziomu kinazy kreatynowej, zwykle ponad 10 razy ponad normę.
Miopatia charakteryzuje się zajęciem mięśni szkieletowych, ich postępującym uszkodzeniem i w efekcie osłabieniem, możliwymi niedowładami, zniesieniem odruchów ścięgnistych. W badaniach także obserwuje się zwiększony poziom kinazy kreatynowej.
Rabdomioliza, czyli rozpad włókien mięśniowych pod wpływem czynników toksycznych i mechanicznych, to stan kliniczny będący następstwem uszkodzenia błon komórkowych mięśni szkieletowych, powodującego uwalnianie do krwioobiegu zawartości miocytów. Stężenie kinazy kreatynowej również jest znacząco zwiększone i zwykle wynosi ponad 10 000 IU/l [1, 2].
Choroby zapalne mięśni można podzielić na: idiopatyczne zapalne miopatie, idiopatyczne zapalne miopatie skojarzone z układowymi chorobami tkanki łącznej, idiopatyczne miopatie skojarzone z nowotworami i inne postaci zapalnych miopatii [3].
Opisany poniżej przypadek należy do grupy idiopatycznych zapaleń mięśni (inflammatory idiopathic myopathies – IIM), w której możemy wyróżnić cztery główne grupy: zapalenie wielomięśniowe (polymyositis – PM), zapalenie skórno-mięśniowe (dermatomyositis – DM), martwiczą chorobę mięśni o podłożu autoimmunologicznym (immune-mediated necrotizing myopathy – IMNM), zapalenie mięśni z ciałkami wtrętowymi, wtrętowe zapalenie mięśni. Cechą wspólną zapalnych miopatii jest postępujące osłabienie mięśni szkieletowych, męczliwość i zanik mięśni [3, 4]. Różnicowanie zapalenia mięśni, rodzaju i zakresu uszkodzenia warunkuje dalsze postępowanie z pacjentem.
Masowe zastosowanie statyn w celach profilaktyki zarówno pierwotnej, jak i wtórnej chorób układu sercowo-naczyniowego wskazuje na konieczność zastanowienia się nad liczbą pacjentów potencjalnie zagrożonych wystąpieniem możliwych powikłań. Dotychczas opisywane zdarzenia dotyczące miopatii postatynowej obejmowały różny zakres objawów – od zupełnie niegroźnych,...


Pełna treść artykułu...