Mediacyjna rola wzrostu postraumatycznego pomiędzy wdzięcznością a przebaczeniem wśród pacjentów z nabytą niepełnosprawnością fizyczną

Wprowadzenie
Osoby z nabytą niepełnosprawnością fizyczną doświadczają różnego rodzaju przykrości związanych z niepełnosprawnością. Strategie radzenia sobie z trudnymi doświadczeniami mogą być różnorodne. Jedną z możliwości poradzenia sobie z krzywdą jest przebaczenie, które można rozpatrywać na poziomie decyzyjnym i emocjonalnym. Przebaczenie decyzyjne opiera się na podjęciu decyzji o nieżywieniu urazy wobec sprawcy krzywdy. Z kolei przebaczenie emocjonalne polega na przeformułowaniu emocji opartych na gniewie, niechęci w kierunku neutralnych i pozytywnych. Pozytywne zasoby, takie jak wdzięczność i pozytywne przystosowanie do niepełnosprawności, mogą ułatwić radzenie sobie z krzywdą.

Cel pracy
Celem niniejszego badania było zbadanie związku między wdzięcznością a przebaczeniem decyzyjnym i emocjonalnym oraz pośredniczącej roli wzrostu pourazowego u osób z nabytą niepełnosprawnością fizyczną.

Materiał i metody
Dwustu sześćdziesięciu siedmiu respondentów z nabytą niepełnosprawnością wypełniło baterię kwestionariuszy samoopisowych, w tym Kwestionariusz Wdzięczności-6 (GQ-6), Inwentarz Wzrostu Pourazowego (PTGI), Skalę Decyzji o Przebaczeniu (DTFS) i Skalę Przebaczenia Emocjonalnego (EFS). Analizy mediacyjne przeprowadzono przy użyciu makra PROCESS dla SPSS.

Wyniki
Wdzięczność oraz przebaczenie decyzyjne (r = 0,17, p < 0,01) i emocjonalne (r = 0,12, p < 0,05) były pozytywnie powiązane na poziomie dwuwymiarowym. Wzrost pourazowy był mediatorem między wdzięcznością a przebaczeniem decyzyjnym ( = 0,16, 95% CI [0,09–0,22]) i emocjonalnym ( = 0,07, 95% CI [0,01–0,14]).

Wnioski
Pozytywne zasoby, np. wdzięczność i wzrost pourazowy, są istotne w radzeniu sobie z nieprzyjemnościami i niesprawiedliwością związaną z niepełnosprawnością poprzez przebaczenie.



Introduction
People with an acquired physical disability face different kinds of disability-related distress. Strategies for coping with wrongdoings include forgiveness. One way of dealing with hurt is through forgiveness, which can be considered at the decision-making and emotional levels. Decisional forgiveness is based on deciding not to hold a grudge against the wrongdoer. In turn, emotional forgiveness involves reformulating emotions based on anger and resentment into neutral and positive ones. Positive resources, such as gratitude and positive adaptation to disability, may facilitate dealing with hurt.

Aim of the research
The aims of this study were to examine the link between gratitude and decisional and emotional forgiveness, and the mediating role of posttraumatic growth in people with an acquired physical disability.

Material and methods
Two hundred and sixty-seven respondents with acquired disability completed a battery of self-report questionnaires, including the Gratitude Questionnaire-6 (GQ-6), Posttraumatic Growth Inventory (PTGI), Decision to Forgive Scale (DTFS), and Emotional Forgiveness Scale (EFS). Mediation analyses were conducted using the PROCESS macro for SPSS.

Results
Gratitude and decisional (r = 0.17, p < 0.01) and emotional (r = 0.12, p < 0.05) forgiveness were positively related at the bivariate level. Posttraumatic growth was a mediator between gratitude and decisional forgiveness ( = 0.16, 95% CI [0.09–0.22])) and emotional forgiveness ( = 0.07, 95% CI [0.01–0.14]).

Conclusions
Positive resources, e.g. gratitude and posttraumatic growth, are relevant to dealing with unpleasantness and injustice related to disability through forgiveness.