Meloksykam - skuteczna i bezpieczna terapia w ostrych zespołach reumatologicznych

Wszystkim chorobom reumatycznym towarzyszy ból. W 80% przypadków jest to ból przewlekły, a jedynie w 20% ból ostry (w rozumieniu klinicznym trwający krócej niż 3 miesiące, najczęściej do miesiąca). Klasycznymi przykładami ostrego bólu narządu ruchu są rwa kulszowa, ostry napad dny moczanowej, powysiłkowy ból mięś-niowy, który pojawia się do kilku dni po wysiłku i zanika równie szybko (jego przyczyną może być przerwanie włókien mięśniowych, martwica, wybroczyny), oraz urazy.
Uśmierzenie bólu i złagodzenie cierpienia to podstawowy obowiązek lekarza wobec chorego. Bardzo istotne jest, aby skutecznie zwalczać ból, gdy tylko się pojawi, i nie dopuścić, aby przeistoczył się on w ból przewlekły, który sam per se staje się nową jednostką chorobową wymagającą już kompleksowego leczenia. Arbitralnie uznano, że ból trwający dłużej niż 3 miesiące to ból przewlekły. W chorobach reumatycznych ból jest najczęściej wynikiem toczącego się ogólnoustrojowego lub miejscowego procesu zapalnego. Niesteroidowe leki przeciwzapalne (NLPZ) są lekami szeroko stosowanymi w zwalczaniu bólu w zapalnych chorobach reumatycznych, a także w chorobie zwyrodnieniowej stawów i w reumatyzmie tkanek miękkch (np. łokieć tenisisty, golfisty), które przebiegają z miejscowym odczynem zapalnym (tab. 1.). Chorzy cierpiący na reumatoidalne zapalenie stawów (RZS) lub zesztywniające zapalenie stawów kręgosłupa (ZZSK) rozpoczynają terapię od preparatów NLPZ i kontynuują ją przez lata. Niesteroidowe leki przeciwzapalne działają przeciwbólowo zarówno w miejscu toczącego się zapalenia, jak i na poziomie ośrodkowego układu nerwowego. Trzeba pamiętać, że są to leki bardzo skuteczne, niemniej mogą być także niebezpieczne. Wynika to z ich podstawowego mechanizmu działania - hamują one bowiem enzymy komórkowe cyklooksygenazy, odpowiedzialne za produkcję prostaglandyn (ryc. 1.). Niesteroidowe leki przeciwzapalne w dawkach przeciwzapalnych wykazująporównywalną skuteczność, różnią się jednak profilem bezpieczeństwa.
W okresie zaostrzeń, kiedy zależy nam na szybkim złagodzeniu bólu, terapia NLPZ powinna być zainicjowana podaniem leku parenteralnie. Taka droga podania leku zapewnia uzyskanie szybszego niż po podaniu doustnym efektu terapeutycznego, wkrótce już po osiągnięciu maksymalnego stężenia leku w surowicy. Następnie kontynuuje się podawanie tego samego leku doustnie. Jest to ważne, albowiem każda zmiana jednego NLPZ na inny wiąże się ze zwiększeniem ryzyka wystąpienia działań niepożądanych...


Pełna treść artykułu...