Mikroalbuminuria – wciąż fascynujące zagadnienie

Z uwagi na udokumentowane powiązania patofizjologiczne przewlekłej choroby nerek i chorób układu sercowo-naczyniowego ważnym zagadnieniem są wspólne markery oraz czynniki prognostyczne chorób kardionefrologicznych. Z wielu markerów białkowych albuminy w moczu stanowią niezależny czynnik ryzyka zgonu i chorób sercowo-naczyniowych. Zalecenia KDOQI (Kidney Disease Outcome Quality Initiative) opracowane na podstawie wyników badań klinicznych z randomizacją precyzują wskazania i zasady oznaczania albumin w moczu, w tym mikroalbu- minurii. Terapia związana z redukcją albuminurii w mechanizmie niezależnym od efektu hipotensyjnego wiąże się z efektem kardionefroprotekcyjnym również u pacjentów normotensyjnych. Wczesne wykrycie albumin w moczu uzasadnia podjęcie adekwatnej profilaktyki chorób nerek i układu sercowo-naczyniowego. Mimo udowodnionego klinicznie znaczenia mikroalbuminurii i szeroko dostępnych rutynowych oznaczeń, w praktyce jest ona wciąż niedoceniana, a jej oznaczanie wykonuje się stosunkowo rzadko. Zaryzykować można twierdzenie, że oznaczanie albumin w moczu jest równie istotne jak kontrola lipidogramu lub okresowe oznaczanie hemoglobiny glikowanej, tym bardziej że schematy terapii w wielu przypadkach pozwalają na skuteczną redukcję albuminurii.

Due to recognized pathophysiological relationships of chronic kidney disease and cardiovascular diseases, common markers and prognostic factors for cardionephrological disorders draw much attention. Within the set of protein markers, urinary albumin is an independent risk factor for death and cardiovascular diseases. KDOQI guidelines based on randomized clinical trials provide precise indications and methodology for urinary albumin and microalbuminuria determination. The therapy reducing albuminuria level in the mechanism independent of hypotensive action results in a cardionephroprotective effect also in normotensive patients. The early detection of microalbuminuria provides an opportunity for adequate management preventing kidney and cardiovascular diseases. Despite accepted clinical significance and readily available routine assays, microalbuminuria is commonly not respected in practice and too rarely determined. However, one can even risk the assertion that microalbuminuria possesses similar distant clinical significance as glycated haemoglobin level or lipid profile evaluation, all the more that targeted therapeutic interventions allow in many cases efficacious reduction of albuminuria level.