Miniinwazyjna chirurgia torakoskopowa ze wsparciem laparoskopowym w leczeniu ewentracji przepony

Wprowadzenie: Torakoskopowa plikacja jest skuteczną metodą leczenia ewentracji przepony, ale procedura ta ma pewne wady, takie jak niezamierzone urazy narządów jamy brzusznej lub niedostatecznie mocne i głębokie szwy.

Cel pracy: W badaniu opracowano i przetestowano metodę plikacji przepony za pomocą minitorakotomii wspomaganej laparotorakoskopowo.

Materiał i metody: Od października 2012 do marca 2014 r. operowano 4 pacjentów z powodu pourazowego lewostronnego paraliżu przepony. Średnia wieku pacjentów wynosiła 52,3 ±17,8 roku. Wskazaniami do zabiegu były wyniki badań radiologicznych wskazujących na nienormalnie podwyższony poziom lewej kopuły przepony od piątego do trzeciego żebra, co powoduje stałą kompresję i niedodmę dolnego płata płuca. W pierwszym etapie tej operacji posłużono się dwuportową laparoskopią w celu usunięcia zrostów pomiędzy organami jamy brzusznej i brzuszną powierzchnią przepony. Podczas wykonania piersiowego etapu operacji przez dostęp minitorakotomii odma jamy brzusznej zapobiegała uszkodzeniom narządów brzusznych.

Wyniki: Średni czas operacji wynosił 58 ±11 min, hospitalizacji 9,0 ±2,1 dnia. U wszystkich pacjentów stwierdzono dobre wyniki pooperacyjnej rekonwalescencji. Wielkość obniżenia membrany po zabiegu wynosiła od dwóch do czterech przestrzeni międzyżebrowych. Późniejsza obserwacja od 20 do 38 miesięcy nie wykazała nawrotu objawów ewentracji przepony.

Wnioski: Minitorakotomia wspomagana laparotorakoskopowo w wykonywaniu plikacji przepony jest zabiegiem bezpiecznym, przynosi trwały pozytywny efekt kliniczny i może służyć jako alternatywa dla konwencjonalnych metod torakoskopowych, zwłaszcza u pacjentów z wysokim ryzykiem wystąpienia niezamierzonych urazów narządów jamy brzusznej.

Introduction: Thoracoscopic plication is an effective treatment for diaphragmatic eventration, but the procedure has some disadvantages such as inadvertent abdominal organ injuries or superficial sutures that are not strong enough.

Aim of the research: In this study, we devised and tested the method of diaphragm plication through simultaneous laparoscopic- and thoracoscopic-assisted left mini-thoracotomy.

Material and methods: During the period between October 2012 and March 2014 there were four patients operated on for left-sided diaphragmatic paralysis. The average age was 52.3 ±17.8 years. The preoperative examination included a routine laboratory study, spirometry, plain chest radiograph, and computed tomographic scan of the chest. The initial part of the surgery was a two-port laparoscopy to remove the adhesions between the abdominal viscera and the abdominal segment of the diaphragm using bipolar electrocautery. After that, video-assisted thoracoscopic surgery plication of the diaphragm was performed via anterior mini thoracotomy.

Results: The mean operation time was 58 ±11 min, and the mean hospital stay was 9.0 ±2.1 days. All of the patients demonstrated good postoperative recovery. The descending distance of the diaphragm after the surgery ranged from two to four intercostal spaces, which was confirmed with plain chest X-ray. The follow-up ranged from 20 to 38 months and showed no recurrence of diaphragm elevation symptoms.

Conclusions: Simultaneous thoraco- and laparoscopic assisted mini-thoracotomy surgery for diaphragm plication is a safe procedure with strong positive clinical effect, and it can serve as an alternative to conventional thoracoscopic approaches especially in patients with high risk of inadvertent abdominal organ injuries.