eISSN: 1897-4295
ISSN: 1734-9338
Advances in Interventional Cardiology/Postępy w Kardiologii Interwencyjnej
Current issue Archive Manuscripts accepted About the journal Editorial board Abstracting and indexing Subscription Contact Instructions for authors Publication charge Ethical standards and procedures
Editorial System
Submit your Manuscript
SCImago Journal & Country Rank
1/2006
vol. 2
 
Share:
Share:
abstract:

NOVELL METHODS IN DIAGNOSTICS AND THERAPY
Theoretical base and investigational plan of the VIFCAD study– gene therapy for refractory coronary artery disease in no-option patients using transendocardial bicistronic VEGF/FGF plasmid injections

Krzysztof Kukuła
,
Maciej Dąbrowski
,
Lidia Chojnowska
,
Zbigniew Chmielak
,
Adam Witkowski
,
Mirosław Skwarek
,
Jacek Kądziela
,
Maciej Małecki
,
Anna Teresińska
,
Łukasz Kownacki
,
Dorota Piotrowska-Kownacka
,
Witold Rużyłło

Post Kardiol Interw 2006; 2, 1: 116-123
Online publish date: 2006/03/29
View full text Get citation
 
Wstęp
Terapia genowa jako metoda leczenia różnych chorób budzi od wielu już lat duże emocje i ciągle wiąże się z nią duże nadzieje. Jak dotąd nadzieje te pozostają w dużej mierze niespełnione. Główny nurt badań nad terapią genową w kardiologii dotyczy leczenia zaawansowanej choroby niedokrwiennej serca z zastosowaniem genów dla czynników wzrostu naczyń. Wynika to z faktu, że pomimo rozwoju technik rewaskularyzacji i postępu w zakresie leczenia farmakologicznego, ok. 5–12% pacjentów z chorobą wieńcową nie można skutecznie leczyć żadną ze standardowych metod z powodu zbyt dużego zaawansowania procesu chorobowego. Terapeutyczne wzmocnienie procesu angiogenezy w obrębie mięśnia sercowego mogłoby polepszyć krążenie oboczne, prowadząc do ustąpienia objawów dławicowych [1]. We wcześniejszych próbach doświadczalnych wykazano, że stymulacja tkanek czynnikami wzrostu naczyń, takimi jak VEGF (naczyniowo-śródbłonkowy czynnik wzrostu), FGF (czynnik wzrostu fibroblastów), HGF (czynnik wzrostu hepatocytów) stymuluje proces angiogenezy [2–4]. Aktywne formy czynników wzrostu naczyń mają krótki okres półtrwania we krwi, charakteryzują się też działaniami niepożądanymi przy zastosowaniu ogólnoustrojowym. Dlatego obecne badania koncentrują się na próbach wywołania angiogenezy w wyniku transfekcji komórek mięśnia sercowego różnymi rodzajami genów dla czynników wzrostu naczyń. Ze względu na spodziewaną skuteczność, w badaniach najczęściej wykorzystuje się VEGF, a zwłaszcza jego najaktywniejszą formę, zawierającą 165 aminokwasów (VEGF-A165) oraz FGF, a głównie zasadową formę FGF (bFGF, czyli FGF-2). Aby doszło do transfekcji, geny podaje się albo w postaci plazmidu (najmniejsza skuteczność transfekcji, ale prawdopodobnie największe bezpieczeństwo), w sprzężeniu z wektorem wirusowym lub w postaci liposomalnej. Prowadzone są również prace nad innymi, nowymi metodami transfekcji.

Generalnie można też wyróżnić 5 różnych metod podania genów do mięśnia sercowego. Pierwsza z nich, najprostsza, to podanie dowieńcowe. Druga to podanie poprzez układ żylny serca za pomocą odwróconej perfuzji. Trzecia polega na bezpośrednim podaniu do mięśnia sercowego od strony epikardium (najczęściej operacyjnie, ale również np. przez cewnik z igłą wprowadzony do układu żylnego, z wykorzystaniem nakłucia mięśnia od strony zewnętrznej poprzez żyłę). Czwarta to podanie bezpośrednie do mięśnia od strony endokardium za pomocą specjalistycznego cewnika. Wreszcie...


View full text...
keywords:

gene therapy, angiogenesis, plasmid, coronary artery disease, VEGF, FGF

Quick links
© 2024 Termedia Sp. z o.o.
Developed by Bentus.