Nadciśnienie tętnicze – od rozpoznania do leczenia .Część II – leczenie nadciśnienia tętniczego

Leczenie nadciśnienia tętniczego obejmuje postępowanie niefarmakologiczne i stosowanie farmakoterapii. Obecnie wyróżnia się 7 głównych klas leków hipotensyjnych: diuretyki, leki blokujące receptory
α-adrenergiczne, receptory β-adrenergiczne oraz a- i β-adrenergiczne, antagonistów kanału wapniowego, inhibitory konwertazy angiotensyny oraz antagonistów receptorów angiotensyny II. Europejskie Towarzystwo Nadciśnienia Tętniczego, Europejskie Towarzystwo Kardiologiczne i Polskie Towarzystwo Nadciśnienia Tętniczego uznają, że skuteczność hipotensyjna poszczególnych grup leków obniżających ciśnienie tętnicze jest zbliżona, natomiast o wyborze leku decydują schorzenia współistniejące, tolerancja leków przez chorego oraz możliwe interakcje z innymi równocześnie stosowanymi lekami.

Hypertension management includes both non pharmacological and pharmacological treatment. There are 7 main groups of hypertension drugs: diuretics, β-adrenergic antagonists, α-adrenergic antagonist, a- and β-adrenergic antagonists, calcium channel antagonists, angiotensin converting enzyme inhibitors and angiotensin II receptor blockers. According to European Society of Hypertension, European Society of Cardiology and Polish Society of Cardiology and Polish Society of Hypertension the potential of all these groups of drugs to lower blood pressure is comparable. The factors which can influence the choice of the certain group of drugs include coexisting diseases, drug tolerance and drug interactions.