ISSN: 1505-8409
Przewodnik Lekarza/Guide for GPs
Bieżący numer Archiwum O czasopiśmie Suplementy Bazy indeksacyjne Kontakt Zasady publikacji prac
6/2000
vol. 3
 
Poleć ten artykuł:
Udostępnij:
streszczenie artykułu:

Nadciśnienie tętnicze - nowości terapii

Andrzej Januszewicz

Przew Lek 2000, 6, 22-29
Data publikacji online: 2004/02/17
Pełna treść artykułu Pobierz cytowanie
 



W ostatnich latach w leczeniu nadciśnienia tętniczego dokonuje się stały postęp: wprowadzane zostają nowe grupy leków hipotensyjnych, które – poza obniżaniem ciśnienia tętniczego – korzystnie wpływają na powikłania narządowe i przebieg chorób współistniejących z nadciśnieniem. Duże znaczenie mają również wieloośrodkowe programy kliniczne o wymiarze międzynarodowym, których wyniki rzutują na zalecenia dotyczące terapii nadciśnienia tętniczego. Świadczą o tym najnowsze zalecenia Światowej Organizacji Zdrowia (WHO) i Międzynarodowego Towarzystwa Nadciśnienia Tętniczego (ISH) z 1999 r., zalecenia amerykańskie VI Raportu JNC z 1997 r. czy Brytyjskiego Towarzystwa Nadciśnienia Tętniczego z końca 1999 r.






W I połowie 2000 r. ukazały się również Zalecenia Polskiego Towarzystwa Nadciśnienia Tętniczego, przedstawiające zasady diagnostyki i leczenia nadciśnienia tętniczego.

Głównym celem niniejszego opracowania jest przedstawienie wybranych zagadnień dotyczących nowoczesnej terapii nadciśnienia tętniczego, a zwłaszcza omówienie postępu, jaki dokonał się w obrębie poszczególnych grup leków hipotensyjnych.

Do preparatów stosowanych w monoterapii łagodnego i umiarkowanego nadciśnienia tętniczego (w oparciu o Raport WHO/ISA z 1999 r.) zalicza się:

- leki moczopędne,

- leki blokujące receptory beta-adrenergiczne,

- leki blokujące receptory alfa-adrenergiczne,

- antagonistów wapnia,

- inhibitory konwertazy,

- antagonistów receptorów angiotensyny II.
Diuretyki zajmują ważne miejsce w leczeniu nadciśnienia tętniczego i jak wspomniano, zaliczane są do leków I rzutu w terapii nadciśnienia tętniczego. Dotychczasowe badania wskazują, że ich stosowanie ma duży wpływ na obniżanie wskaźnika chorobowości i umieralności.
Leki moczopędne znajdują szerokie zastosowanie w monoterapii oraz leczeniu skojarzonym nadciśnienia tętniczego. Wykazują też wysoką skuteczność, zwłaszcza w połączeniu z inhibitorami konwertazy. Podkreśla się również korzyści wynikające z wykorzystania diuretyku w terapii skojarzonej u chorych z opornym nadciśnieniem tętniczym, u których jedną z przyczyn rozwoju nadciśnienia jest wzrost objętości wewnątrznaczyniowej.

Małe dawki leków moczopędnych wchodzą w skład preparatów złożonych, zwłaszcza w połączeniu z inhibitorem konwertazy, antagonistą...


Pełna treść artykułu...
© 2024 Termedia Sp. z o.o.
Developed by Bentus.