Nadciśnienie w genach. Rozmowa z prof. Andrzejem Januszewiczem, kierownikiem Kliniki Nadciśnienia Tętniczego Instytutu Kardiologii w Warszawie

– Kiedy po raz pierwszy dowiedzieliśmy się, że nadciśnienie prowadzi do zawału i dlaczego?



– Stosunkowo niedawno. Na początku XX wieku wiadomo było, że osoba, która ma wysokie ciśnienie, częściej miewała zawał, czy udar mózgu, ale nie zostało to udowodnione w badaniach. W 1949 roku rozpoczęto najdłuższe badanie, jakie w ogóle jest prowadzone na świecie i które trwa nadal. Wybrano do niego mieszkańców kilkudziesięciotysięcznego amerykańskiego małego miasta Framingham. Badanie o nazwie Framingham Study po raz pierwszy dało dowody, że nadciśnienie tętnicze jest jednym z najważniejszych czynników ryzyka zawału serca, udaru mózgu, miażdżycy tętnic obwodowych i innych ciężkich powikłań. Wcześniej nie znano następstw nadciśnienia tętniczego.




– W jaki sposób nadciśnienie prowadzi do zawału?


– Nadciśnienie jest jednym z najważniejszych czynników przyspieszających rozwój miażdżycy. Substancje, które nasilają rozwój miażdżycy to m.in. angiotensyna II oraz homocysteina – uszkadzają ścianę naczynia, a dokładnie śródbłonek. W miejscu jego uszkodzenia tworzy się blaszka miażdżycowa. Wykazano, że chorzy z nadciśnieniem tętniczym mają podwyższony poziom angiotensyny II, homocysteiny w osoczu oraz innych substancji sprzyjających rozwojowi miażdżycy. Jednocześnie samo ciśnienie tętnicze uszkadza ścianę naczyniową. Uznaje się obecnie, że nadciśnienie tętnicze w prostej linii prowadzi m.in. do zawału mięśnia serca.



– Bardzo dużo mówiono ostatnio o przeciwmiażdżycowym działaniu leków obniżających ciśnienie tętnicze.


– Jeżeli chcemy u chorego z nadciśnieniem tętniczym zmniejszyć ryzyko zawału, możemy go leczyć skutecznie na nadciśnienie, ale wybierać takie leki, które wykazują korzystny wpływ na cofanie się zmian strukturalnych w ścianie naczynia, wywołanych przez podwyższone ciśnienie tętnicze krwi. Okazuje się bowiem – o czym świadczą przedstawione badania – że niektóre leki hipotensyjne skutecznie zapobiegają postępowi pogrubienia ściany naczyniowej, co oceniano w obrębie tętnicy szyjnej. Zakończone niedawno badanie ELISA pokazało, że u chorych, którzy przyjmowali lacydypinę obserwowano na przestrzeni 4 lat powstawanie mniejszej ilości blaszek miażdżycowych w obrębie tętnicy szyjnej w porównaniu do pacjentów leczonych beta-blokerem. Korzystny wpływ na ścianę naczyń...


Pełna treść artykułu...