facebook
eISSN: 2084-9893
ISSN: 0033-2526
Dermatology Review/Przegląd Dermatologiczny
Bieżący numer Archiwum Artykuły zaakceptowane O czasopiśmie Zeszyty specjalne Rada naukowa Bazy indeksacyjne Prenumerata Kontakt Zasady publikacji prac Standardy etyczne i procedury
Panel Redakcyjny
Zgłaszanie i recenzowanie prac online
SCImago Journal & Country Rank
3/2020
vol. 107
 
Poleć ten artykuł:
Udostępnij:
streszczenie artykułu:
Artykuł przeglądowy

Nadmierna potliwość – przyczyny i możliwości terapeutyczne

Olga Jabłonowska
1
,
Anna Woźniacka
1
,
Bożena Dziankowska-Bartkowiak
1

  1. Department of Dermatology and Venereology, Medical University of Lodz, Poland
Dermatol Rev/Przegl Dermatol 2020, 107, 246-256
Data publikacji online: 2020/09/02
Pełna treść artykułu Pobierz cytowanie
 
Metryki PlumX:
Nadmierna potliwość jest chorobą, która występuje u osób wszystkich ras, płci, w różnym wieku i wielokrotnie jest przyczyną obniżenia jakości życia. Uwzględniając przyczynę, hiperhydrozę dzieli się na pierwotną oraz wtórną (wywołaną przez choroby współistniejące, leki, stres). Ze względu na zajmowany obszar ciała wyróżnia się hiperhydrozę uogólnioną oraz ograniczoną. W większości przypadków hiperhydroza ma charakter pierwotny i jest ograniczona do pewnych obszarów ciała. Według Canadian Hyperhidrosis Advisory Committee, aby rozpoznać hiperhydrozę pierwotną, należy potwierdzić utrzymywanie się objawów przez co najmniej 6 miesięcy oraz stwierdzić cztery z sześciu wymienionych kryteriów: występowanie obustronne i symetryczne, wpływ na codzienną aktywność, więcej niż 1 epizod w tygodniu, początek przed 25. rokiem życia, dodatni wywiad rodzinny, brak objawów podczas snu. Terapię hiperhydrozy pierwotnej rozpoczyna się od zastosowania preparatów miejscowych, a w przypadku ich nieskuteczności włączane jest leczenie ogólne, zabiegowe (np. jontoforeza, iniekcje toksyny botulinowej) oraz metody chirurgiczne. W terapii hiperhydrozy wtórnej nadrzędne jest leczenie przyczynowe.

Excessive sweating (hyperhidrosis) is a common condition developing regardless of age, sex, and race, which often leads to a decrease in the quality of life. Depending on the cause, hyperhidrosis can be divided into the primary and secondary type (triggered by comorbidities, drugs, stress). Based on the degree of body involvement, hyperhidrosis may be either focal or generalised. Primary hyperhidrosis limited to certain body areas accounts for a vast majority of cases. According to the Canadian Hyperhidrosis Advisory Committee primary hyperhidrosis can be diagnosed if the symptoms persist for at least 6 months, and at least 4 of the following 6 criteria are fulfilled: bilaterally symmetric sweating, impairment of daily activities, more than 1 episode per week, age at onset < 25 years, positive family history, and absence of symptoms during sleep. First-line therapy of primary hyperhidrosis is based on topical medications. If no improvement is noted, systemic or surgical options are considered (e.g. iontophoresis, botulin toxin injections). In secondary hyperhidrosis, the focus is on the treatment of the underlying cause.
słowa kluczowe:

hiperhydroza, hiperhydroza pierwotna, hiperhydroza wtórna, nadmierna potliwość



© 2024 Termedia Sp. z o.o.
Developed by Bentus.