Neratynib poprawia 5-letnie DFS u chorych na HER2 dodatniego raka piersi
Autor: Aleksandra Lang
Data: 27.12.2017
Źródło: Lancet Oncology/AL
Analiza 5-letniego okresu obserwacji wykazała, że wydłużenie do roku leczenia adiuwantowego neratynibem po chemioterapii z trastuzumabie może statystycznie istotnie zmniejszyć odsetek klinicznie istotnych nawrotów choroby u chorych na HER2 dodatniego raka piersi.
Badacze podkreślili, że pomimo udowodnionych korzyści z leczenia adiuwantowego trastuzumabem, wyniki długookresowej obserwacji wykazują, że u 15% do 24% chorych na raka piersi dochodzi do nawrotu choroby po okresie z medianą wynoszącą 8–11 lat. W dotychczasowych analizach badania klinicznego ExteNET wykazano na podstawie 2-letniej obserwacji, że neratynib, inhibitor kinazy tyrozynowej wszystkich receptorów HER (pan-HER) może poprawić przeżycie wolne od choroby inwazyjnej (disease-free survival, DFS). Na podstawie tych wyników amerykańska Agencja Żywności i Leków (Food and Drug Administration, FDA) zarejestrowała neratynib do wydłużonego leczenia adjuwantowego u chorych na HER2 dodatniego raka piersi we wczesnym okresie rozwoju po leczeniu adiuwantowym opartym na trastuzumabie. W przedstawionej analizie obserwację wydłużono do 5 lat.
Do randomizowanego, podwójnie zaślepionego badania klinicznego III fazy włączono 2840 chorych na wczesnego HER2-dodatniego raka piersi, które przydzielono w równej liczbie do grupy otrzymującej neratynib i placebo. Badanie przeprowadzono w 40 krajach, a mediana obserwacji w nowej analizie wyniosła 5,2 roku. Wyniki analizy opublikowano na stronie internetowej Lancet Oncology.
W grupie leczonej neratynibem odnotowano 116 zdarzeń związanych z przeżyciem wolnym od choroby inwazyjnej w porównaniu z 163 zdarzeniami w grupie otrzymującej placebo, ze współczynnikiem ryzyka 0,73 (95% CI, 0,57–0,92; p=0,0083). Odsetek 5-letniego DFS wyniósł 90,2% w grupie z neratynibem i 87,7% w grupie placebo.
Odnotowano też zmniejszenie częstości występowania odległych oraz miejscowych i regionalnych nawrotów choroby w grupie leczonej neratynibem. W tej grupie chorych doszło do 91 nawrotów odległych (6,4%) w porównaniu z 111 w grupie placebo (7,8%) oraz odpowiednio 12 (0,8%) i 35 (2,5%) nawrotów miejscowych lub regionalnych. Dane dotyczące przeżycia całkowitego nie są jeszcze dojrzałe, dotychczas odnotowano w badaniu łącznie 121 zgonów, w tym 102 z powodu progresji choroby i 19 z innych przyczyn.
Główną analizę bezpieczeństwa przedstawiono po 2 latach obserwacji. Najczęstsze działania niepożądane w trakcie leczenia neratynibem obejmowały biegunkę, wymioty i nudności. Autorzy podkreślili, że wydłużenie obserwacji nie wiązało się ze zwiększeniem ryzyka długookresowej toksyczności, zwłaszcza ze strony serca oraz zachorowania na drugi nowotwór.
Podsumowując, 5-letnia analiza wykazała przewagę neratynibu nad placebo, utrzymującą się w każdym roku po randomizacji, ze statystycznie istotnym zmniejszeniem ryzyka DFS po 5 latach obserwacji. Analiza podgrup sugeruje nawet większe korzyści w podgrupie chorych na raka piersi z obecnością receptorów hormonalnych. Analizę przeżycia całkowitego zaplanowano po odnotowaniu 248 zgonów.
Do randomizowanego, podwójnie zaślepionego badania klinicznego III fazy włączono 2840 chorych na wczesnego HER2-dodatniego raka piersi, które przydzielono w równej liczbie do grupy otrzymującej neratynib i placebo. Badanie przeprowadzono w 40 krajach, a mediana obserwacji w nowej analizie wyniosła 5,2 roku. Wyniki analizy opublikowano na stronie internetowej Lancet Oncology.
W grupie leczonej neratynibem odnotowano 116 zdarzeń związanych z przeżyciem wolnym od choroby inwazyjnej w porównaniu z 163 zdarzeniami w grupie otrzymującej placebo, ze współczynnikiem ryzyka 0,73 (95% CI, 0,57–0,92; p=0,0083). Odsetek 5-letniego DFS wyniósł 90,2% w grupie z neratynibem i 87,7% w grupie placebo.
Odnotowano też zmniejszenie częstości występowania odległych oraz miejscowych i regionalnych nawrotów choroby w grupie leczonej neratynibem. W tej grupie chorych doszło do 91 nawrotów odległych (6,4%) w porównaniu z 111 w grupie placebo (7,8%) oraz odpowiednio 12 (0,8%) i 35 (2,5%) nawrotów miejscowych lub regionalnych. Dane dotyczące przeżycia całkowitego nie są jeszcze dojrzałe, dotychczas odnotowano w badaniu łącznie 121 zgonów, w tym 102 z powodu progresji choroby i 19 z innych przyczyn.
Główną analizę bezpieczeństwa przedstawiono po 2 latach obserwacji. Najczęstsze działania niepożądane w trakcie leczenia neratynibem obejmowały biegunkę, wymioty i nudności. Autorzy podkreślili, że wydłużenie obserwacji nie wiązało się ze zwiększeniem ryzyka długookresowej toksyczności, zwłaszcza ze strony serca oraz zachorowania na drugi nowotwór.
Podsumowując, 5-letnia analiza wykazała przewagę neratynibu nad placebo, utrzymującą się w każdym roku po randomizacji, ze statystycznie istotnym zmniejszeniem ryzyka DFS po 5 latach obserwacji. Analiza podgrup sugeruje nawet większe korzyści w podgrupie chorych na raka piersi z obecnością receptorów hormonalnych. Analizę przeżycia całkowitego zaplanowano po odnotowaniu 248 zgonów.
