Niedokrwistości niedoborowe - diagnostyka i leczenie

Niedokrwistość jest to stan chorobowy, w którym dochodzi do spadku stężenia hemoglobiny, liczby krwinek czerwonych, wskaźnika hematokrytowego poniżej wartości prawidłowych. Wg WHO niedokrwistość u ludzi dorosłych rozpoznać można, kiedy zawartość hemoglobiny spada poniżej 13 g/dl u mężczyzn i 12 g/dl u kobiet.






Najczęstszą postacią niedokrwistości są niedokrwistości niedoborowe, związane z deficytem żelaza, witaminy B₁₂ i kwasu foliowego. Inne przyczyny, takie jak niedobór witaminy C, E, B₂, B₆, miedzi i innych pierwiastków śladowych występują rzadko i nie będą tu omawiane.

Do niespecyficznych objawów ogólnych, które mogą sugerować istnienie niedokrwistości, należą: nadmierna męczliwość, bóle głowy, duszność, nietolerancja wysiłku. W badaniu przedmiotowym zaobserwować można bladość lub podżółtaczkowe zabarwienie powłok skórnych, tachykardię z towarzyszącym szmerem czynnościowym serca. Poza ww. istnieją objawy charakterystyczne dla danego typu niedokrwistości, które omówione zostaną w dalszej części artykułu. Badaniem potwierdzającym niedokrwistość jest morfologia krwi obwodowej. Umiejętność jej prawidłowej oceny jest niezmiernie ważna i umożliwia wstępną klasyfikację niedokrwistości, dzięki której można podjąć odpowiednie kroki diagnostyczne. Parametry służące do oceny układu czerwonokrwinkowego i wartości prawidłowe przestawiono w tab. 1. Poza wartościami uzyskanymi na podstawie badania w analizatorach hematologicznych, cennym uzupełnieniem jest ocena mikroskopowa rozmazu krwi obwodowej, która może wykazać pewne odchylenia występujące w niedokrwistościach niedoborowych, takie jak anizocytoza (obecność erytrocytów o różnej wielkości), poikilocytoza (różne kształty erytrocytów), makro- czy mikrocytoza (obecność dużych lub małych krwinek czerwonych). Na podstawie średniej objętości krwinki czerwonej (MCV), niedokrwistości można podzielić na normocytowe, mikrocytowe i makrocytowe. Podział ten, wraz z głównymi przyczynami, przedstawiono w tab. 2. Niedokrwistości niedoborowe mają charakter hipoproliferacyjny, a więc ważnym parametrem jest ocena retikulocytozy, która będzie obniżona. W przypadku niskich wartości hemoglobiny należy skorygować wynik retikulocytozy wg wzoru Hillmana:

retikulocytoza (proc.)
skorygowana razy aktualna Hgb (g/dl)
...


Pełna treść artykułu...