Niedosłuch

Sprawność narządu słuchu w każdym wieku jest ważna, szczególnie jednak u dziecka, gdyż warunkuje to nie tylko prawidłowy rozwój głosu i mowy oraz opanowanie odpowiednich form językowych, ale wpływa również w sposób decydujący na ogólny rozwój dziecka. Prawidłowy słuch jest niezbędny
do tworzenia w ośrodkowym układzie nerwowym fizjologicznych procesów integrowania, abstrahowania oraz wykształcenia mowy wewnętrznej, która jest podstawą procesu logicznego myślenia, tworzenia dóbr kulturalnych i wielu rodzajów cywilizacji, z których jako rodzaj ludzki jesteśmy dumni. Jesteśmy więc w pełni przekonani,
że głuchota i głęboki niedosłuch uniemożliwiają samodzielne opanowanie mowy i języka. Nie wszyscy są jednak świadomi, że małe, umiarkowane, fluktuacyjne niedosłuchy powodują też wiele trudności w nauce szkolnej dzieciom, a dorosłym utrudniają komunikowanie się z otoczeniem.








Według danych Światowej Organizacji Zdrowia (WHO – World Health Organization, 1986), na świecie żyją obecnie ok. 42 mln ludzi z upośledzonym słuchem, z czego u 12 mln stwierdza się obecnie obustronną głuchotę lub głęboki niedosłuch.
Nowsze informacje (Hearing International, 1994) świadczą, że obecnie na świecie liczba osób z zaburzeniami słuchu przekroczyła już 500 mln. Przyjmuje się też, że w Europie, na ogólną liczbę mieszkańców – ok. 500 mln, 68 mln ma umiarkowany niedosłuch czuciowo-nerwowy. Według danych Lundborga, w krajach uprzemysłowionych, rozwiniętych, rodzi się jedno dziecko głuche na 1 tys. porodów, w krajach rozwijających się – 4 dzieci głuchych na 1 tys. porodów; na 100 dzieci z oddziałów intensywnej opieki noworodków stwierdza się u ok. 1–3 zaburzenia słuchu; na 1 mln mieszkańców: a) 500–1000 wymaga leczenia otochirurgicznego niedosłuchów, b) 0,3–0,5 proc., czyli 3–5 tys. stosuje protezy słuchowe, c) 100–200 dzieci wymaga specjalnych szkół i zakładów szkolenia podstawowego i zawodowego. Około 1/3–1/2 zaburzeń słuchu można uniknąć poprzez odpowiednie postępowanie prewencyjne i profilaktyczne.

Proporcja między niedosłuchami czuciowo-nerowymi (odbiorczymi) i typu przewodnictwa wynosi 4:1, czyli zaburzenia odbiorcze stanowią główną grupę niedosłuchów. U małych dzieci diagnostyka zaburzeń słuchu powinna być ukończona przed 6.–12. mies. życia, aby po jej ukończeniu i stwierdzeniu stopnia i...


Pełna treść artykułu...