ISSN: 1505-8409
Przewodnik Lekarza/Guide for GPs
Bieżący numer Archiwum O czasopiśmie Suplementy Bazy indeksacyjne Kontakt Zasady publikacji prac
6/2001
vol. 4
 
Poleć ten artykuł:
Udostępnij:
streszczenie artykułu:

Nieswoiste zapalenia jelit

Jacek Muszyński

Przew Lek, 2001, 4, 6, 22-30
Data publikacji online: 2003/09/23
Pełna treść artykułu Pobierz cytowanie
 


Nieswoiste zapalenia jelit (Inflamatory Bowel Diseases – IBD) stanowią grupę przewlekłych, nieuleczalnych schorzeń przewodu pokarmowego, cechujących się samoistnymi remisjami i nawrotami, których etiologia pozostaje niewyjaśniona.






W zakres nieswoistych chorób zapalnych jelit wchodzą – na dwóch przeciwnych biegunach – wrzodziejące zapalenie jelita grubego i choroba Leśniowskiego-Crohna, zaś między nimi mieszczą się tzw. zapalenia kolagenowe, zapalenia mikroskopowe oraz w 10–20 proc. postacie nie dające się zakwalifikować do żadnej z grup.

Opis pierwszych przypadków wrzodziejących zmian w jelicie grubym u ludzi zmarłych z powodu krwistej biegunki datuje się na 1859 r. Wtedy to londyńczyk Samuel Wilks wprowadził termin colitis>ulcerosa. Wyodrębnienie z tego zespołu odcinkowego, ziarniniakowego zapalenia jelit nastąpiło w roku 1932 za sprawą Burrilla Crohna, który opisał regional ileitis jako nową jednostkę chorobową. Jednakże prawie 30 lat wcześniej, w roku 1904, warszawski chirurg Antoni Leśniowski przedstawił doniesienie o chorobie zajmującej jelito cienkie i jelito grube, z przetokami pomiędzy nimi. Dlatego w Polsce używa się nazwy choroba Leśniowskiego-Crohna. Należy jednak odnotować, że już w 1769 r. Morgagni opisał przypadek 34-letniego mężczyzny z naciekami zapalnymi jelita cienkiego i jelita grubego oraz owrzodzeniami, zwężeniami i powiększonymi węzłami chłonnymi w krezce.


Epidemiologia


Nieswoiste zapalenie jelit może ujawnić się w każdym wieku, przy czym szczyt zapadalności u obu płci występuje pomiędzy 20. a 40. rokiem życia. W Europie Zachodniej i w Ameryce Północnej zapadalność na colitis>ulcerosa (CU) wynosi 20 przypadków/100 tys. mieszkańców/rok, natomiast na chorobę Crohna (ChC) 5–7 osób/100 tys. /rok. O ile zapadalność na CU jest stabilna w ciągu ostatnich 10-leci, o tyle ChC wykazuje znamienny wzrost zapadalności w ostatnich dekadach. W odniesieniu do CU ostatnio zwrócono uwagę na zjawisko późniejszego ujawniania się choroby u mężczyzn, nie ma jednak zadawalającego wytłumaczenia tego faktu. W krajach zachodnich 1/500 mieszkańców cierpi na IBD, a wg danych z Wielkiej Brytanii nawet 1/250 osób; w tym colitis>ulcerosa występuje 2 razy częściej niż choroba Leśniowskiego-Crohna. W Polsce brak danych epidemiologicznych, dotyczących występowania i zapadalności na IBD....


Pełna treść artykułu...
© 2024 Termedia Sp. z o.o.
Developed by Bentus.