Nieżyty nosa

Nieżytem nosa nazywa się zapalenia błony śluzowej, w przebiegu którego występuje jeden lub więcej z następujących objawów: niedrożność nosa, obecność wydzieliny, kichanie lub świąd.








Klasyfikacja


Podejmując próbę klasyfikacji można wyodrębnić 2 podstawowe grupy zapalnych nieżytów nosa: infekcyjny oraz alergiczny. Uwzględniając czynnik etiologiczny pierwsze z nich dzieli się na: wirusowe, bakteryjne oraz grzybicze. Natomiast alergiczne zapalenia błony śluzowej nosa klasyfikuje się jako sezonowe oraz całoroczne.

Wśród nieżytów zapalnych wyodrębniono również: eozynofilowe niealergiczne, które dalej podzielić można na: pierwotne bez astmy, z astmą oraz z polipami. Nie zawsze jednak u podłoża nieżytu nosa leży proces zapalny. W związku z tym wyróżnia się: strukturalne, naczynioruchowe, idiopatyczne, zawodowe, hormonalne, polekowe oraz emocjonalne nieżyty nosa.

Koncentrując się na infekcyjnych zapaleniach można wyróżnić nieżyt ostry oraz przewlekły. Rozstrzygającym w tym przypadku jest kryterium czasowe. Za ostre uważa się zapalenie trwające zazwyczaj kilka dni, które ustępuje bez trwałych uszkodzeń błony śluzowej nosa. Zapalenia przewlekłe charakteryzuje nawrotowość objawów, trwałe zmiany w obrębie błony śluzowej nosa i zatok. Mogą one mieć charakter przerostowy lub zanikowy.



Patogeneza i etiologa


Podstawowym patogenem w nieżytach infekcyjnych są wirusy. Wyróżnić tu można całą gamę drobnoustrojów, takich jak: rhinowirusy, wirusy grypy i paragrypy, adeno-, echo- czy coxakie-wirusy. Zakażenia bakteryjne mają najczęściej wtórny charakter i występują głównie u osób z zaburzeniami odporności miejscowej lub ogólnej, jak również w przypadkach upośledzonej drożności nosa. W tym przypadku należy pamiętać o skrzywieniach przegrody, ciałach obcych, polipach, przeroście trzeciego migdałka, ale również o nowotworach (!). W wymazach z jamy nosowej najczęściej stwierdza się następujące bakterie: Streptococcus pneumoniae, Haemophilus influenzae, Moraxella catarrhalis, Streptococcus pyogenes, Streptococcus alfa- i beta-haemoliticus czy Staphylococcus aureus. Ciągle duże trudności sprawia hodowla bakterii beztlenowych (Bacteroides, Fusobacterium czy Peptostreptococcus) – należy jednak o nich...


Pełna treść artykułu...