Nintedanib w leczeniu choroby śródmiąższowej płuc w twardzinie układowej
Autor: Alicja Kostecka
Data: 01.10.2019
Źródło: Nintedanib for Systemic Sclerosis-Associated Interstitial Lung Disease. N Engl J Med. 2019 Jun 27;380(26):2518-2528
Nintedanib to inhibitor kinazy tyrozynowej. Lek wykazuje działanie przeciwzapalne i przeciwfibrotyczne, blokuje receptory czynnika wzrostu śródbłonka naczyniowego (VEGFR 1-3), płytkopochodnego czynnika wzrostu (PDGFR α i ß) i czynnika wzrostu fibroblastów (FGFR 1-3).
W randomizowanym, podwójnie ślepym, kontrolowanym placebo badaniu klinicznym SENCIS wzięło udział 576 chorych z rozpoznaniem twardziny układowej z zajęciem płuc (zmiany śródmiąższowe >10%, z wykluczeniem chorych z tętniczym nadciśnieniem płucnym) z objawami choroby innymi niż Raynaud trwającymi maksymalnie 7 lat. Lek stosowany był doustnie 150 mg dwa razy dziennie. Badanie trwało 52 tygodnie, a pierwotnym punktem końcowym była wartość zmniejszenia się objętości płuc w kontrolnym pomiarze spirometrycznym po roku terapii.
U 51.9% chorych biorących udział w badaniu stwierdzano uogólnioną postać choroby. 48,4% chorych jednoczasowo stosowało mykofenolan mofetilu. Po 52 tygodniach uczestnictwa w badaniu w grupie leczonej nintedanibem odnotowano w pomiarze FVC różnicę z wartością wyjściową -52.4 ml , natomiast w grupie placebo -93,3 ml, uzyskany wynik między grupami wykazał istotność statystyczną (p=0.04). Po zastosowanym leczeniu nie uzyskano jednak poprawy w zakresie innych objawów i parametrów oceny choroby jak np. zmiany skórne, owrzodzenia palców, ocena jakości życia. Głównym działaniem niepożądanym nintedanibu były objawy gastryczne w tym najczęściej biegunka ( 75.7% w grupie leczonej vs 31.6% w grupie placebo).
W przeprowadzonym badaniu udowodniono skuteczność nintedanibu w redukcji progresji zmian śródmiąższowych w płucach u chorych z twardziną układową (postacią ograniczoną i uogólnioną). Mimo że potencjalny zysk z leczenia może wydawać się niewielki niewątpliwą zaletą tego badania jest duża liczba uczestników, skuteczność leku wykazano także u pacjentów stosujących jednocześnie mykofenolan mofetylu. Lek w 2014 roku został zatwierdzony w leczeniu idiopatycznego włóknienia płuc. Odsetek i profil działań niepożądanych był podobny w badaniach u chorych z idiopatycznym włóknieniem płuc i twardziną układową. Kolejne obserwacje będą dotyczyły potencjalnych korzyści i działań niepożądanych w długoterminowej terapii.
U 51.9% chorych biorących udział w badaniu stwierdzano uogólnioną postać choroby. 48,4% chorych jednoczasowo stosowało mykofenolan mofetilu. Po 52 tygodniach uczestnictwa w badaniu w grupie leczonej nintedanibem odnotowano w pomiarze FVC różnicę z wartością wyjściową -52.4 ml , natomiast w grupie placebo -93,3 ml, uzyskany wynik między grupami wykazał istotność statystyczną (p=0.04). Po zastosowanym leczeniu nie uzyskano jednak poprawy w zakresie innych objawów i parametrów oceny choroby jak np. zmiany skórne, owrzodzenia palców, ocena jakości życia. Głównym działaniem niepożądanym nintedanibu były objawy gastryczne w tym najczęściej biegunka ( 75.7% w grupie leczonej vs 31.6% w grupie placebo).
W przeprowadzonym badaniu udowodniono skuteczność nintedanibu w redukcji progresji zmian śródmiąższowych w płucach u chorych z twardziną układową (postacią ograniczoną i uogólnioną). Mimo że potencjalny zysk z leczenia może wydawać się niewielki niewątpliwą zaletą tego badania jest duża liczba uczestników, skuteczność leku wykazano także u pacjentów stosujących jednocześnie mykofenolan mofetylu. Lek w 2014 roku został zatwierdzony w leczeniu idiopatycznego włóknienia płuc. Odsetek i profil działań niepożądanych był podobny w badaniach u chorych z idiopatycznym włóknieniem płuc i twardziną układową. Kolejne obserwacje będą dotyczyły potencjalnych korzyści i działań niepożądanych w długoterminowej terapii.
