Nomogramy predykcyjne pomocne w ocenie skuteczności leczenia GIST
Autor: Katarzyna Bakalarska
Data: 09.04.2015
Źródło: Chee Khoon Lee, David Goldstein, Emma Gibbs i wsp. Development and validation of prognostic nomograms for metastatic gastrointestinal stromal tumour treated with imatinib. European Journal of Cancer, opublikowano online 20 marca 2015
Wykazano, że nomogramy predykcyjne oceniające ryzyko progresji choroby oraz zgonu z powodu GIST z dobrym podziałem na grupy ryzyka może być wartościowym narzędziem w poradnictwie i stratyfikacji ryzyka.
Przerzutowy nowotwór podścieliskowy przewodu pokarmowego (ang. metastatic gastrointestinal stromal tumor, GIST) jest chorobą nieuleczalną cechującą się różną odpowiedzią na imatynib. Badacze zaplanowali opracowanie nomogramów prognostycznych w celu oszacowania czasu przeżycia całkowitego (ang. overall survival, OS) oraz czasu wolnego od progresji choroby (ang. progression-free survival, PFS) u chorych leczonych imatynibem.
Nomogramy zaprojektowano w kohorcie 330 chorych leczonych w ramach randomizowanych badań klinicznych EORTC-ISG-AGITG 62005 używając modeli regresji Coxa i zwalidowano u 236 chorych leczonych w ramach rutynowej praktyki klinicznej w sześciu referencyjnych ośrodkach. Klasyfikację opartą na punktacji z nomogramów przypisano do grup ryzyka.
Czynnikami ryzyka w nomogramach dla OS i PFS był rozmiar największej zmiany przerzutowej, genotyp guza, indeks mitotyczny zmiany pierwotnej, stężenie hemoglobiny oraz liczba neutrofilów w chwili rozpoczęcia leczenia imatynibem.
Nomogramy dobrze odgraniczają chorych wysokiego i pośredniego ryzyka od chorych niskiego ryzyka (HR dla OS odpowiednio 3,83, 95% CI 1,71–8,56; oraz 2,48, 95% CI 1,12–5,50; dla PFS odpowiednio 2,84, 95% CI 1,66–4,87; oraz 1,45, 95% CI 0,87–2,41).
Wykazano, że nomogramy te mogą być pomocne w poradnictwie pacjenckim oraz w stratyfikacji ryzyka.
Nomogramy zaprojektowano w kohorcie 330 chorych leczonych w ramach randomizowanych badań klinicznych EORTC-ISG-AGITG 62005 używając modeli regresji Coxa i zwalidowano u 236 chorych leczonych w ramach rutynowej praktyki klinicznej w sześciu referencyjnych ośrodkach. Klasyfikację opartą na punktacji z nomogramów przypisano do grup ryzyka.
Czynnikami ryzyka w nomogramach dla OS i PFS był rozmiar największej zmiany przerzutowej, genotyp guza, indeks mitotyczny zmiany pierwotnej, stężenie hemoglobiny oraz liczba neutrofilów w chwili rozpoczęcia leczenia imatynibem.
Nomogramy dobrze odgraniczają chorych wysokiego i pośredniego ryzyka od chorych niskiego ryzyka (HR dla OS odpowiednio 3,83, 95% CI 1,71–8,56; oraz 2,48, 95% CI 1,12–5,50; dla PFS odpowiednio 2,84, 95% CI 1,66–4,87; oraz 1,45, 95% CI 0,87–2,41).
Wykazano, że nomogramy te mogą być pomocne w poradnictwie pacjenckim oraz w stratyfikacji ryzyka.
