Novel methods in diagnostic and therapy
Will optical coherence tomography replace intravascular ultrasound in the assessment of early and long-term effects of percutaneous coronary interventions?

Przezskórne interwencje wieńcowe (ang. percutaneous coronary interventions – PCI) od ponad 30 lat są uznaną metodą leczenia chorych z objawową miażdżycą tętnic wieńcowych. Jak wynika z licznych badań klinicznych z randomizacją, wykonanie zabiegu PCI prowadzi do poprawy jakości życia chorych ze stabilną postacią choroby wieńcowej i powoduje istotną redukcję częstości występowania poważnych zdarzeń wieńcowych w populacji chorych z zawałem mięśnia sercowego (ang. myocardial infarction – MI). W świetle obowiązujących standardów postępowania, w większości przypadków zabieg PCI wymaga optymalizacji za pomocą implantacji stentu, który zmniejsza ryzyko wystąpienia powikłań okołozabiegowych, takich jak dyssekcja, zjawisko elastic recoil czy nagłe zamknięcie poddawanego interwencji naczynia [1]. Odległą konsekwencją wszczepienia protezy wewnątrznaczyniowej może być nadmierna proliferacja neointimy prowadząca do nawrotu zwężenia w miejscu poddawanym interwencji. Zastosowanie kolejnych, udoskonalonych generacji stentów, w tym stentów uwalniających substancje antyproliferacyjne, zredukowało częstość występowania restenozy. Rozbieżne wyniki licznych metaanaliz, w których oceniano odległą skuteczność i bezpieczeństwo zabiegów PCI z implantacją stentów uwalniających substancje antyproliferacyjne, wskazują na potencjalnie zwiększone ryzyko wystąpienia późnej i bardzo późnej (tj. >12 miesięcy) zakrzepicy w tej grupie chorych [2, 3]. Do postulowanych patomechanizmów predysponujących do wystąpienia epizodu zakrzepicy w stencie, poza nieskutecznością stosowanej farmakoterapii, należą czynniki mechaniczne związane z brakiem optymalnego efektu zabiegu oraz stopień endotelizacji elementów konstrukcyjnych stentu w obserwacji odległej. Od czasu wprowadzenia do praktyki klinicznej w roku 1988, ultrasonografia wewnątrznaczyniowa (ang. intravascular ultrasound – IVUS) jest jedną z najważniejszych technik obrazowania tętnic wieńcowych. Metoda ta odegrała istotną rolę w poznaniu patomechanizmów nieskuteczności zabiegów angioplastyki oraz umożliwiła optymalizację zarówno bezpośrednich, jak i odległych efektów przezskórnych interwencji wieńcowych. Jedną z pierwszych publikacji poświęconych tematyce optymalizacji efektów zabiegów PCI z wykorzystaniem implantacji stentu pod kontrolą IVUS była opublikowana w roku 1995 praca Colombo i wsp. Wyniki cytowanego badania przyczyniły się do powszechnego wprowadzenia wysokociśnieniowej techniki implantacji stentów wieńcowych, a...


View full text...