Nowa metoda przedoperacyjnej selekcji pacjentów z chorobą refluksową przełyku

Wprowadzenie
Rozpoznawanie wślizgowej przepukliny rozworu przełykowego (SHH) o rozmiarze mniejszym niż 3 cm z zastosowaniem fluoroskopii z barytem (BSF) i ezofagoduodendoskopii (OGD) zostało ostatnio uznane za mało wiarygodną metodę, pozwalającą na ok. 2 cm błędu w oszacowaniu jej wielkości.

Cel pracy
Opracowanie metody, która może być wykorzystana do przedoperacyjnej wizualizacji i dokładnego anatomicznego obrazowania SHH i innych nieprawidłowości anatomicznych u pacjentów z chorobą refluksową przełyku (GORD).

Materiał i metody
W latach 2015–2017 u 29 pacjentów (15 kobiet, średni wiek: 51 lat) z niepełną remisją GORD po odpowiedniej terapii lekowej, u których wcześniej zdiagnozowano GORD i podejrzewano SHH na podstawie wyników endoskopii i/lub BSF, wykonano tomografię komputerową z zastosowaniem sondy Sengstaken-Blakemore (CTSBT) przed laparoskopową operacją antyrefluksową (LARS) w celu potwierdzenia obecności przepukliny. Różnicę czułości testów diagnostycznych obliczono za pomocą testu McNemar’s Chi-square.

Wyniki
Przepuklinę rozpoznano u 21 pacjentów za pomocą OGD i/lub BSF, chociaż w trakcie operacji rozpoznanie potwierdzono tylko u 18 pacjentów. Czułość diagnostyczna była znacznie wyższa w zakresie modalności CTSBT, gdy porównano ją z każdym z pozostałych testów diagnostycznych, a nawet wyższa niż w OGD i BSF razem.

Wnioski
CTSBT została uznana za skuteczną metodę potwierdzania lub wykluczania SHH lub innych nieprawidłowości anatomicznych i może być wykorzystana w celu dostarczenia chirurgowi szczegółowych informacji podczas podejmowania decyzji o konieczności LARS.



Introduction
The identification of sliding hiatal hernia (SHH) less than 3 cm in size using barium swallow fluoroscopy (BSF) and oesophagogastroduodenoscopy (OGD) was recently noted as a non-reliable method, allowing for approximately 2 cm of inherent error in its size estimate.

Aim of the research
We aimed to develop a reliable method, which could be used for preoperative visualisation and accurate anatomic depiction of any hiatal hernia and anatomical abnormalities in patients with incomplete gastro-oesophageal reflux disease (GORD) symptom remission after appropriate medical therapy.

Material and methods
Within the period 2015–2017, 29 GORD patients (15 women, mean age 51 years) with incomplete symptom resolution on acid inhibition and equivocal findings as for SHH after endoscopy and/or BSF, were evaluated before laparoscopic anti-reflux surgery (LARS) using a computed tomography scan with a Sengstaken-Blakemore tube (CTSBT) provocation probe to confirm hernia existence. We calculated the sensitivity of each of these diagnostic tests.

Results
SHH was diagnosed in 21 patients by OGD and/or BSF, but during the surgery this diagnosis was confirmed in 18 patients. The sensitivity was found to be significantly higher in CTSBT modality, comparing with each of the other diagnostic tests and even higher than in OGD and BSF together.

Conclusions
CTSBT has been verified as the most efficient method to confirm or rule out SHH diagnosis or other anatomical abnormalities, which could be used to provide a surgeon with detailed information while making a decision about the advisability of LARS.