W ostatnich latach zaprojektowano i testowano wiele mniej lub bardziej skomplikowanych urządzeń, które miały za zadanie poprawić jakość pracy kardiologów lub wręcz umożliwić wykonywanie nowych rodzajów procedur. Jedną z obiecujących propozycji, która jest dostępna na polskim rynku, jest wspomaganie magnetyczne w czasie interwencji kardiologicznych. Celem konstruktorów nowego systemu było poprawienie manewrowalności prowadnika/cewnika w czasie trudnych interwencji wieńcowych oraz skrócenie i ułatwienie zabiegów elektrofizjologicznych. Prace nad nowym systemem trwały od 2001 roku. Rok później urządzenie uzyskało akceptację FDA. Po raz pierwszy system zastosowano w ośrodku klinicznym w USA w 2003 roku. Kolejną generację urządzeń, z magnesami odchylanymi od poziomu, wprowadzono w 2004 roku, a rok później pojawił się system w wersji dwupłaszczyznowej. Obecnie dostępne urządzenie, skonstruowane w wyniku współpracy trzech firm (Siemens AG, Stereotaxis i Biosense Webster), zainstalowano w ponad 45 ośrodkach klinicznych na świecie. Opis systemu System składa się z klasycznego angiografu wyposażonego w płaski cyfrowy panel (SIEMENS AXIOM Artis dFC MN), zintegrowanego z dwoma sterowanymi komputerem magnesami 0.08T (NIOBE, Stereotaxis) umieszczonymi po obu stronach stołu zabiegowego (ryc. 1.). Magnesy teytwarzają silne pole ze zmiennym wektorem, sterowanym komputerem. System można obsługiwać bezpośrednio z sali zabiegowej lub z sąsiedniego pomieszczenia technicznego. Nawigacja magnetyczna wymaga użycia specjalnych prowadników i cewników z magnetycznym zakończeniem (np. prowadniki Cronus®, cewniki Navistar®RMT, Celsius®RMT), dostępnych obecnie w sprzedaży. Kierunek magnetycznej końcówki zmieniany jest poprzez zmiany wektora i zmiany siły pola magnetycznego (Stereotaxis Niobe®). Opcjonalne wyposażenie stanowi zestaw Cardiodrive™ Catheter Advancer System (CAS) – urządzenie umożliwiające przesuwanie prowadnika/cewnika o 1 lub 3 mm. Niewątpliwą zaletą jest możliwość sterowania za pomocą dżojstika, co w połączeniu z zestawem CAS pozwala na wykonywanie procedur spoza sali zabiegowej – operator może znajdować się w sąsiednim pomieszczeniu i nie być narażony na promieniowanie rentgenowskie. Ponieważ umieszczenie magnesów w polu ruchów ramienia C utrudniało manewrowania lampą, od końca 2004 roku magnesy mogą zmieniać położenie w płaszczyźnie góra–dół o kąt 15° (ryc. 2.). Obecnie możliwe, maksymalne projekcje to: przy „zaparkowanych” magnesach ±120° LAO/RAO, +55°/–45° CRAN/CAUD, w pozycji „nawigacja” ±45° LAO/RAO, +53°/–43° CRAN/CAUD. Możliwości zastosowania System zaprojektowany jest głównie w celu ułatwienia manewrowania cewnikiem/prowadnikiem oraz skrócenia czasu trwania zabiegów wykonywanych pod kontrolą fluoroskopii. Znajduje on zastosowanie przede wszystkim w kardiologii interwencyjnej (trudne angiograficznie, kręte zmiany miażdżycowe, angioplastyka pomostów żylnych i tętniczych, kaniulacja nietypowych tętnic wieńcowych) oraz w elektrofizjologii (ablacje, implantacja elektrod do zatoki wieńcowej, mapowanie serca). Dodatkowo może być on stosowany w neuroradiologii oraz w czasie procedur pediatrycznych. Opcjonalne oprogramowanie 3D umożliwia zintegrowanie i zapisanie razem z obrazami z fluoroskopii innych badań obrazowych (CT/MRI). Dotychczasowe doświadczenia Doświadczenia i opinie zebrane z ośrodków dysponujących możliwością nawigacji magnetycznej pozwalają sądzić, iż zastosowanie tego systemu powoduje znaczne skrócenie zabiegów elektrofizjologicznych oraz rozszerza możliwości kwalifikacji pacjentów do przezskórnych zabiegów rewaskularyzacyjnych. Zabiegi u pacjentów z angiograficznie trudnymi zmianami miażdżycowymi są wykonywane szybciej i skuteczniej. Oprócz zredukowania dawki promieniowania dla pacjenta i operatora, może to doprowadzić do wzrostu liczby wykonywanych zabiegów i poprawy ich komfortu dla pacjenta.
Copyright: © 2006 Termedia Sp. z o. o. This is an Open Access article distributed under the terms of the Creative Commons Attribution-NonCommercial-ShareAlike 4.0 International (CC BY-NC-SA 4.0) License (
http://creativecommons.org/licenses/by-nc-sa/4.0/), allowing third parties to copy and redistribute the material in any medium or format and to remix, transform, and build upon the material, provided the original work is properly cited and states its license.