Nowoczesne metody obrazowania zmian rozrostowych sutka – nadzieje i pułapki

1. Wstęp

Rak sutka jest poważnym problemem zdrowotnym w Polsce i Europie. Wczesne wykrywanie raka jest kluczem do zapobiegania rozprzestrzeniania się nowotworu oraz do zmniejszenia umieralności z powodu tej choroby. Mammografia rentgenowska oraz ultrasonografia (USG) są standardowymi technikami obrazowymi do wykrywania i oceny zmian w piersiach. Eksperci sugerują, że kobiety przed 35. rokiem życia jako pierwsze badanie powinny mieć wykonywane USG, natomiast kobiety po 35. roku życia – mammografię [1]. Mammografia jest metodą obrazową, w której wykorzystuje się ucisk. Prawidłowy ucisk pozwala na odpowiednie uwidocznienie gruczołu piersiowego oraz zmniejsza dawkę promieniowania rentgenowskiego na gruczoł piersiowy. Jednak ucisk powoduje, że obraz mammograficzny powstaje przez nakładanie się tkanek gruczołu piersiowego i część zmian podejrzanych nie jest widoczna w mammografii. W badaniu tym często widoczne są również zmiany, które naprawdę nie istnieją, a jedynie wynikają z sumacji tkanki gruczołowej.
Pomimo rozwoju mammografii (przejście z mammografii analogowej na obrazowanie cyfrowe) oraz znacznego rozwoju USG (głowice o wysokiej częstotliwości, obrazowanie harmoniczne) metody te nie pozwalają na wykrycie wszystkich podejrzanych zmian w piersiach. Szczególnie niska jest czułość mammografii u kobiet z wysokim ryzykiem zachorowania na raka i waha się od 36% do 59% [2]. Mammografia w wielu przypadkach pokazuje wierzchołek góry lodowej i jej czułość oraz specyficzność zależą od typu budowy piersi. Czułość mammografii w bardzo gęstych piersiach wynosi 62,9%, a w piersiach tłuszczowych – 87%, natomiast specyficzność mammografii w piersiach o budowie gruczołowej wynosi 89,1%, a w piersiach tłuszczowych – 96,9% [3].
Opisaną zależność przedstawiają ryciny 1. i 2.
Czułość mammografii w zależności od gęstości piersi u kobiet z mutacją genów BRCA1 i BRCA2 jest o wiele niższa niż u kobiet pozbawionych mutacji. Czułość mammografii u nosicielek genów BRCA1 i BRCA2 na podstawie różnych publikacji przedstawiono w tabeli I.
W związku z powyższym poszukiwane są nowe metody pozwalające na wykrycie większej liczby zmian w piersiach. Do metod tych zaliczane są magnetyczny rezonans jądrowy (magnetic resonance imaging – MRI), mammografia spektralna (contrast enhanced spectral mammography – CESM) oraz tomosynteza (digital breast tomosynthesis – DBT). W MRI i CESM badanie jest wykonywane po podaniu środka kontrastowego. Związane jest to z tym, że...


View full text...