Nowotwory neuroendokrynne żołądka

1. Wprowadzenie

Nowotwory neuroendokrynne (neuroendocrine tumor – NET, guzy neuroendokrynne; neuroendocrine neoplasm – NEN, nowotwory neuroendokrynne) stanowią heterogenną grupę nowotworów rozwijających się z rozlanego systemu endokrynnego (wewnątrzwydzielniczego). Typ komórki i umiejscowienie guza decydują o przebiegu klinicznym i ich obrazie histopatologicznym.
Ujednolicenie metod badania materiału biopsyjnego i operacyjnego oraz standaryzacja rozpoznania z określeniem niezbędnych parametrów końcowego raportu histopatologicznego jest warunkiem wyboru adekwatnej metody leczenia, sukcesu prowadzonej terapii, jakości życia chorych i minimalizacji kosztów leczenia [1–3]. Szczególnego znaczenia nabierają wyżej wymienione metody stosowane w wypadku nowotworów, które wymagają kosztownej terapii celowanej, poprawiającej w znaczący sposób jakość i długość życia chorych na NEN. W wypadku braku pełnej diagnozy potwierdzonej badaniami immunohistochemicznymi w pierwszym ośrodku badającym NEN przeprowadza się konsultację preparatów i dokończenie badania histopatologicznego w innym ośrodku. Konieczność uzupełnienia diagnostyki zwiększa koszty, a niekiedy, przy pominięciu istotnych cech makro- i mikro­skopowych w czasie pierwszej oceny patomorfologicznej, uniemożliwia ustalenie pełnego rozpoznania.

2. Zasady diagnostyki wspólne

dla nowotworów neuroendokrynnych, niezależnie od typu komórki, jej czynności wydzielniczej i lokalizacji guza

2.1. Nazewnictwo i klasyfikacja WHO

W 1907 r. Oberndorfer wyróżnił grupę nowotworów o łagodnym przebiegu charakteryzujących się następującymi cechami [4]:
• zwykle małą średnicą i wieloogniskowością,
• niezróżnicowanym obrazem mikroskopowym z tworzeniem struktur przypominających gruczołowe, beleczkowe lub rozetkowe,
• ograniczonym charakterem wzrostu bez tendencji do naciekania,
• brakiem zdolności do dawania przerzutów,
• powolnym powiększaniem się guza, niezależnie od wielkości.
W ciągu kolejnych lat stwierdzono, że termin ten jest nieprawidłowy, gdyż rakowiaki wykazują zdolność do inwazji tkanek – tworzą małe grupy komórek zwane pączkami (budding) i dają przerzuty. Nazwa „rakowiak” nie określała biologii guza, wręcz była myląca. Do 2000 r. powszechnie ją jednak stosowano, mimo iż autorzy licznych publikacji, m.in. Chetty [5], zwracali uwagę, że jest ona archaiczna i nieprawidłowa.
Radykalne zmiany w nazewnictwie omawianej grupy nowotworów wprowadzono...


View full text...