Obchody stulecia Towarzystwa Internistów Polskich. Zagadnienia reumatologiczne Część druga: V Krajowa Konferencja Szkoleniowa „Interna 2006” Warszawa 9–10 czerwca 2006 r. Światowe Zgromadzenie Internistów Katowice, 8 września 2006 r. Drugi Europejski Dzień Medycyny Wewnętrznej Kraków, 9 września 2006 r.

Rok 2006 i początek roku 2007 był czasem obchodów stulecia Towarzystwa Internistów Polskich. W drugiej części sprawozdania omówione zostaną zagadnienia związane z reumatologią, przedstawione podczas V Krajowej Konferencji Szkoleniowej Towarzystwa Internistów Polskich i części międzynarodowej obchodów stulecia.
W dniach 9–10 czerwca 2006 r. w Sali Kongresowej w Warszawie odbyła się V Krajowa Konferencja Szkoleniowa Towarzystwa Internistów Polskich, będąca konferencją jubileuszową włączoną w obchody stulecia Towarzystwa. Obrady w Sali Kongresowej otworzył przewodniczący Komitetu Organizacyjnego Andrzej Szczeklik. Następnie w imieniu Naczelnej Rady Lekarskiej przemawiał Konstanty Radziwiłł. Historię Towarzystwa Internistów Polskich przedstawił Eugeniusz J. Kucharz. Gośćmi konferencji byli – C. Sanderson Hedberg, prezydent American College of Physicians i Daniel Sereni, prezydent European Federation of Internal Medicine (fot. 1.). Omówili oni rolę internisty w USA i Europie. Następnie o problemach interny w Polsce mówił Jacek Imiela. W ciągu 2 dni wygłoszono wiele prelekcji, będących przeglądem interny, w tym wykład Chory z zapaleniem stawów, przedstawiony przez Irenę Zimmermann-Górską. Wspomnieć należy też o pełnej humanistycznych treści prezentacji Andrzeja Szczeklika, noszącej tytuł Medycyna w poszukiwaniu duszy, której wysłuchać można było pierwszego dnia konferencji.
Konferencja spotkała się z bardzo dużym zainteresowaniem lekarzy z całej Polski i potwierdziła, że jest jedną z najważniejszych imprez szkoleniowych organizowanych corocznie w naszym kraju.
Międzynarodowe spotkanie w Katowicach było przygotowywane od dawna. Już pod koniec ubiegłego wieku rozważaliśmy ubieganie się o prawo do organizacji Światowego Kongresu Medycyny Wewnętrznej, ale brak centrum kongresowego i bazy hotelowej dla kilku tysięcy uczestników sprawił, że odstąpiliśmy od tych planów. Wybór padł na spotkanie elit internistycznych, aby przy mniejszej liczbie uczestniczących zachować wysoką rangę imprezy. Podstawą do zaproszenia gości musiała być oficjalna impreza. Postanowiliśmy ubiegać się o możliwość organizacji Zgromadzenia Generalnego Europejskiej Federacji Medycyny Wewnętrznej (European Federation of Internal Medicine – EFIM). Wielu zaskoczy, że prawo do organizacji tego typu imprezy jest przedmiotem intensywnych zabiegów wielu miast, a zwykle przyjeżdżają one z bogatą ofertą promującą sieci hotelowe, regiony, linie lotnicze itp. W tej sytuacji musieliśmy zmierzyć się z profesjonalistami od promocji turystyki. Już w 2003 r. w Berlinie [1] prowadzono nieoficjalne rozmowy z władzami EFIM dotyczące zorganizowania spotkania w Polsce. Oficjalne zaproszenie przedstawiliśmy kilka miesięcy później w Antalii (Turcja) (17–18.09.2004 r.) [2, 3], podczas Pierwszego Europejskiego Dnia Medycyny Wewnętrznej, a decyzja o powierzeniu Polsce organizacji spotkania zapadła w Londynie [4] w styczniu 2005 r. Program spotkania został zatwierdzony kilka miesięcy później, podczas spotkania EFIM w Kopenhadze. Zgromadzenie Generalne EFIM w Katowicach było pierwszym, które odbyło się w Europie Środkowej. Dążąc do tego, aby było to światowe, a nie tylko europejskie spotkanie internistyczne, zaprosiliśmy władze International Society of Internal Medicine (ISIM), czyli Światowego Towarzystwa Medycyny Wewnętrznej. ISIM i EFIM to federacje nie zawsze ze sobą współdziałające, toteż uzyskanie zgody, aby Drugi Europejski Dzień Medycyny Wewnętrznej organizowany obok Zgromadzenia Generalnego EFIM został uznany za imprezę ISIM wymagało wielkiej dyplomacji. Długie rozmowy toczyliśmy m.in. z American College of Physicians, która to organizacja uznała spotkanie w Katowicach również za swoją imprezę, co nie zdarza się często.
Dwie pozostałe grupy zaproszonych gości na uroczystości stulecia Towarzystwa Internistów Polskich to wybitni interniści z całego świata oraz prezesi towarzystw medycyny wewnętrznej z krajów nienależących do ISIM lub EFIM. Tym samym kontynuowaliśmy tradycje kraju budującego pomosty między Wschodem a Zachodem. Przypomnę, że w 1998 r. w Wiśle Towarzystwo Internistów Polskich doprowadziło do podpisania Deklaracji Współpracy Internistów Europy Środkowej [5] i w ubiegłych latach wprowadziliśmy kilka towarzystw narodowych do ISIM lub EFIM. Kulminacyjnym punktem obchodów był piątek, 8 września 2006 r. Już w przeddzień, a nawet kilka dni wcześniej do Katowic przybywali zaproszeni goście. W czwartek wieczorem na kolacji w La Cantina spotkało się ponad 70 uczestników. Wśród przybyłych panowało zaskoczenie, że udało się zgromadzić tylu wybitnych internistów. Pamiętam, jak z szacunkiem witano się z Walterem Siegenthalerem, Rudolfem de Châtelem, Johnem E. Johnsonem III, Teh-Hong Wangiem, Mordehaiem Ravidem, Ivanem Ïurišem, Heinzem Huberem, Peterem von Wichertem, Mario Sangiorgi czy Akihiro Igatą. W piątek goście i osoby towarzyszące (większość zaproszonych przybyła z małżonkami) pojechali na jedną z dwóch wycieczek, jakie im zaproponowaliśmy (muzeum w Wieliczce lub Oświęcimiu), a delegaci z 24 krajów europejskich oraz władze EFIM obradowali w katowickim hotelu Monopol. Dyskutowano o kolejnych europejskich kongresach internistycznych, europejskim dyplomie internisty, a także trudnościach w rozwoju medycyny wewnętrznej, które mają podobny charakter w wielu krajach. Spotkały się też zespoły robocze EFIM.
Najważniejszym wydarzeniem obchodów był Centnary Gala Dinner, połączony z wręczeniem Medali Stulecia. Po wysłuchaniu hymnu polskiego goście reprezentujący medycynę wewnętrzną z 41 krajów wysłuchali błogosławieństw udzielonych przez przedstawicieli kościoła rzymskokatolickiego, ewangelicko-augsburskiego i prawosławnego, a także błogosławieństwa przesłanego przez Ojca Świętego Benedykta XVI oraz przesłania nadesłanego przez naczelnego rabina Polski Michaela Schudricha, który ze względu na piątek – początek szabasu – nie mógł osobiście przybyć do Katowic. Następnie przemawiali prezydent EFIM Stefan Lindgren, prezydent ISIM Thomas Kjellström, prezydent American College of Physicians Lynne M. Kirk oraz prezydent Katowic Piotr Uszok. Prezes Towarzystwa Internistów Polskich ogłosił z okazji stulecia list otwarty, zatytułowany Człowiek jest drogą medycyny, opublikowany w trzech językach i rozdany uczestnikom podczas kolacji. Następnie w kolejności alfabetycznej nazw krajów, blisko 80 internistów z 41 krajów odebrało Medale Stulecia Towarzystwa Internistów Polskich (fot. 2.–3.). Wśród wyróżnionych znaleźli się też reumatolodzy, m.in. Carol Black – ubiegłoroczna prezydent Royal College of Physicians, jedna z najwybitniejszych znawczyń twardziny układowej, pracująca w Upsali Eva Nitelius – przedstawiciel szwedzkich internistów w Europejskiej Federacji Medycyny Wewnętrznej, Hasan Yazici – wielki znawca choroby Behçeta, prezydent Tureckiego Towarzystwa Medycyny Wewnętrznej oraz prezydent Komitetu Organizacyjnego Europejskiego Kongresu Medycyny Wewnętrznej w 2009 r. oraz Władimir Soroka – przewodniczący Białoruskiego Towarzystwa Reumatologicznego i Białoruskiego Towarzystwa Internistycznego.
Następnego dnia, tj. w sobotę, 9 września 2006 r., 3 autokary pełne naszych gości wyjechały do Krakowa. Po zwiedzaniu Wawelu uczestnicy przeszli do Collegium Maius, a następnie turystycznymi wózkami elektrycznymi przejechali po Starym Mieście, docierając do auli św. Jakuba w klasztorze franciszkańskim, gdzie spożyli posiłek. Dalszy etap to Drugi Europejski Dzień Medycyny Wewnętrznej, który odbył się w głównej auli Collegium Novum. Wygłoszono 5 wykładów, m.in. Wkład Polaków w rozwój światowej medycyny wewnętrznej (Eugeniusz J. Kucharz) oraz Płuca w chorobach tkanki łącznej (Carol Black). Spotkanie zakończyła wieczorem uroczysta kolacja w auli św. Jakuba klasztoru franciszkańskiego, po czym uczestnicy wrócili do Katowic. Większość gości wyjechała w niedzielę, niektórzy pozostali dłużej, a nawet wybrali się w podróż po Polsce.
Podczas pierwszego dnia spotkania w Katowicach odbyła się promocja serii znaczków pocztowych wydanych dla uczczenia stulecia TIP. Seria trzech znaczków przedstawiających Władysława Gluzińskiego, Witolda Orłowskiego i Edwarda Szczeklika była stemplowana datownikiem FDC (pierwszy dzień obiegu) na stoisku pocztowym obok sali obrad w hotelu Monopol. Prezentowane były też książki Złotej Serii Interny Polskiej wydawanej przez Wydawnictwo Lekarskie PZWL, a będące nowymi edycjami najbardziej znanych podręczników z zakresu medycyny wewnętrznej. W ramach tej serii zapowiedziano też wydanie Reumatologii klinicznej.
Uroczystości w Katowicach i Krakowie spotkały się z bardzo dobrym przyjęciem i odbiły się szerokim echem w kręgach światowej medycyny wewnętrznej. Podczas 28. Światowego Kongresu Medycyny Wewnętrznej w Taipei nasze spotkanie uznano w oficjalnym sprawozdaniu obecnego prezydenta International Society of Internal Medicine Rolfa A. Streuliego za jedno z najważniejszych wydarzeń w światowej medycynie wewnętrznej minionych lat. W styczniowym numerze European Journal of Internal Medicine ukazał się niezwykle przychylny dla polskiej interny list prezydenta Europejskiej Federacji Medycyny Wewnętrznej, podkreślający wyjątkowość spotkania w Katowicach i Krakowie [6].
Jako organizator spotkania nie jestem w stanie w pełni obiektywnie go ocenić. Z radością jednak podsumowuję zarówno liczbę krajów (41), jak i znamienitość gości (aktualne komitety wykonawcze ISIM oraz EFIM, pięciu byłych prezydentów ISIM, trzech byłych prezydentów EFIM, prezydent American College of Physicians, prezydent Royal College of Physicians z Londynu i wielu nestorów interny światowej). Oczywiście, lista uczestników do ostatniej chwili zmieniała się. Na kilka dni przed przyjazdem przeprosiny przesłał Kiyoshi Kurokawa, który nie mógł przyjechać, ponieważ został właśnie mianowany doradcą premiera Japonii. Choroba nie pozwoliła przybyć Christopherowi Davidsonowi z Wielkiej Brytanii. Nie doszło do przyjazdu, mimo wstępnych uzgodnień, przedstawicieli internistów Mongolii, Jugosławii, Macedonii i Malty. Wydaje się też, że dla wielu gości pierwsza wizyta w Polsce rozwiała przykre dla nas stereotypowe wyobrażenia o naszym kraju. Spotkanie nie było konferencją, na którą można zgłosić udział i poza Drugim Europejskim Dniem Medycyny Wewnętrznej było imprezą zamkniętą. Dlatego też nie było na nim prezentacji leków lub sprzętu, a organizacja w całości była w rękach kilku osób.

W sprawozdaniu wykorzystano fragmenty artykułu Kucharz EJ. Interniści z całego świata zawitali do Katowic. Pro Medico 2007; 135: 12-13, za zgodą redakcji Pro Medico.

prof. dr hab. med. Eugeniusz Józef Kucharz

Piśmiennictwo

1. Kucharz EJ. Czwarty Kongres Europejskiej Federacji Medycyny Wewnętrznej, Berlin, 10–13 września 2003 r. Pol Arch Med Wewn 2004; 111: 411-414. 2. Kucharz EJ. Pierwszy Internistyczny Dzień Europejski. Antalia, 18 września 2004 r. Reumatologia 2004; 42: 608. 3. Kucharz EJ. Pierwszy Europejski Dzień Internistyczny i Zgromadzenie Europejskiej Federacji Medycyny Wewnętrznej. Pol Arch Med Wewn 2005; 113: 97-98. 4. Kucharz EJ. Posiedzenie Rady Administracyjnej Europejskiej Federacji Medycyny Wewnętrznej, Londyn, 5 marca 2005 r. Pol Arch Med Wewn 2005; 114: 1039-1040. 5. Kucharz EJ. Trzeci Środkowoeuropejski Kongres Medycyny Wewnętrznej, Wisła, 21–23 maja 1998 r. Pol Arch Med Wewn 1998; 100: 90-94. 6. Lindgren S. Letter from the President. Eur J Intern Med 2007; 18: 85-86.




Adres do korespondencji: prof. dr hab. med. Eugeniusz Józef Kucharz, Katedra i Klinika Chorób Wewnętrznych i Reumatologii, Śląska Akademia Medyczna, ul. Ziołowa 45/47, 40-635 Katowice, faks +48 32 202 99 33