Obrzęki limfatyczne – patomechanizm i diagnostyka

Prawidłowe funkcjonowanie układu chłonnego jest nieodzownym czynnikiem utrzymania prawidłowego mikrokrążenia. W warunkach fizjologicznych zachodzi ciągła ultrafiltracja i reabsorbcja płynów z przestrzeni naczyniowej do przestrzeni pozakomórkowej tkanek. Jej istnieniu sprzyja wysoka różnica ciśnień hydrostatycznych pomiędzy wnętrzem naczynia a płynem tkankowym. Tempo przesączania płynu do przestrzeni pozakomórkowej jest uzależnione od stopnia przepuszczalności śródbłonków kapilar. Luźne połączenia komórek endotelium sprzyjają filtracji drobnych molekuł i związanej z nimi wody, ale stanowią barierę dla większości białek osocza.




Różnica stężeń białka tworzy gradient ciśnień onkotycznych niezbędny do procesów reabsorbcji w części żylnej mikrokrążenia. Sprzyja temu również obniżenie ciśnienia hydrostatycznego w tej części kapilar. Do układu żylnego powraca 90 proc. pow-
stającego ultrafiltratu. Pozostałe
10 proc. przypada na układ naczyń chłonnych – tą drogą odprowadzana jest białkowa frakcja przesączu zawierająca fibrynogen, globuliny oraz leukocyty. Pozwala na to budowa kapilar limfatycznych, które ślepo zaczynają się w tkance łącznej. Ich ściana zbudowana jest z luźno połączonych komórek śródbłonka zakotwiczonych na włóknach błony podstawnej.

Kapilary łączą się, formując naczynia przedzbiorcze, które posiadają szczelne ściany i są zaopatrzone w zastawki. W dalszym przebiegu powstają, zawierające mięśniówkę, naczynia zbiorcze, które charakteryzują się obecnością warstwy mięśniowej, umożliwijającą ich aktywność motoryczną. Kurczące się odcinki naczynia pomiędzy sąsiednimi zastawkami określane są mianem limfangionów.

Naczynia zbiorcze układają się w system powierzchowny i głęboki. Naczynia głębokie leżą podpowięziowo w sąsiedztwie naczyń tętniczych. Średnia długość limfangionu wynosi tu ok. 6–8 mm. Naczynia układu powierzchownego zlokalizowane są w tkance podskórnej w sąsiedztwie żył powierzchownych. Zastawki występują tu co 2–3 mm. Oba układy komunikują się za pomocą naczyń przeszywających, które pozwalają na przemieszczanie chłonki do układu powierzchownego.

W przebiegu obu typów naczyń znajdują się węzły chłonne. Stanowią one miejsce zlewu i filtracji chłonki z kilku naczyń zbiorczych. Zachodzą tu procesy inicjowania reakcji immunologicznych oraz regulacja zawartości białka. W kończynach dolnych naczynia zbiorcze...


Pełna treść artykułu...