Ocena chorych z obciążeniami kardiologicznymi do operacji niekardiochirurgicznych

Każdego roku wzrasta liczba chorych obciążonych kardiologicznie, poddawanych operacjom niekardiochirurgicznym. W Stanach Zjednoczonych liczba chorych zagrożonych powikłaniami kardiologicznymi w okresie okołooperacyjnym jest szacowana na ok. 7 mln rocznie, z czego 1 mln ma wcześniej zdiagnozowaną chorobę wieńcową. Okres przedoperacyjny często determinuje przebieg zarówno samej operacji, jak i okresu pooperacyjnego. Decyzje podejmowane w tym czasie wspólnie przez anestezjologa, chirurga i internistę mają na celu m.in. optymalne przygotowanie chorego do operacji. Ocenia się stan ogólny chorego w kontekście jego chorób i planowanej operacji oraz określa ryzyko z nią związane. Coraz częściej anestezjolog i chirurg współpracują z lekarzem podstawowej opieki zdrowotnej, prosząc go o taką ocenę.


Dotyczy to w szczególności chorych ze schorzeniami sercowo-naczyniowymi. I często na tym etapie dochodzi do wielu nieporozumień i niepotrzebnego przekraczania kompetencji przez lekarzy poz. Konsultacje takie zawierają często stwierdzenia, np. chory może być operowany w znieczuleniu NLA lub też brak przeciwwskazań do operacji i znieczulenia. To anestezjolog określa, jaką metodę znieczulenia zastosować, znając zalety i przeciwwskazania dla poszczególnych technik anestezjologicznych. Lekarz internista ma ocenić stan zdrowia pacjenta i określić ryzyko wystąpienia powikłań kardiologicznych w okresie okołooperacyjnym. Na podstawie tej konsultacji anestezjolog wspólnie z chirurgiem określa optymalny dla danego chorego tryb opieki okołooperacyjnej. Konieczne jest więc wypracowanie wspólnie akceptowanego schematu oceny chorych przed operacją niekardiochirurgiczną. Z przyczyn oczywistych ocenie tej nie podlegają chorzy poddawani operacjom w trybie nagłym. Chorych operowanych w trybie nagłym pod kątem ryzyka wystąpienia powikłań sercowo-naczyniowych ocenia się po zabiegu, dostosowując do tej oceny opiekę pooperacyjną.



Ocena przedoperacyjna pacjentów z obciążeniami kardiologicznymi powinna koncentrować się na istotnych dla ryzyka okołooperacyjnego chorobach układu sercowo-naczyniowego. Zalicza się do nich [1]:

∙ chorobę wieńcową,

∙ niewydolność serca,

∙ objawowe zaburzenia rytmu serca.


Dodatkowo ocenie winny być poddane:

∙ choroby współistniejące,

∙ obecność wszczepionego rozrusznika...


Pełna treść artykułu...