Ocena nadwrażliwości na światło w oparciu o próby świetlne u pacjentów z trądzikiem różowatym – analiza retrospektywna

Wprowadzenie. Trądzik różowaty jest dermatozą o nie do końca ustalonej etiopatogenezie. Do czynników, które mogą zaostrzać lub wywoływać zmiany skórne, zalicza się promieniowanie ultrafioletowe (UV), zaburzenia hormonalne, stres, alkohol, zakażenie Demodex folliculorum i Helicobacter pylori. Istnieje konsensus, że rosacea jest dermatozą przynajmniej zaostrzaną przez ekspozycję na słońce, chociaż w nielicznych badaniach nie wykazano w warunkach laboratoryjnych nieprawidłowych reakcji na promieniowanie UV.

Cel pracy. Retrospektywna analiza wyników prób świetlnych wykonanych u pacjentów z trądzikiem różowatym.

Materiał i metodyka. Retrospektywna analiza 102 wyników prób świetlnych u pacjentów z trądzikiem różowatym (z fototypami skóry I–III) wykonanych w Pracowni Fotobiologii Kliniki Dermatologicznej Warszawskiego Uniwersytetu Medycznego w latach 2005–2010. Materiał kontrolny stanowił wynik prób świetlnych wykonanych u 56 zdrowych osób.

Wyniki. Zmniejszoną minimalną dawkę rumieniową (ang. minimal erythema dose – MED) (≤ 0,047 J/cm²) stwierdzono u 34 ze 102 pacjentów (33,3%) z trądzikiem różowatym, a w grupie kontrolnej u 5%. W grupie pacjentów z trądzikiem różowatym zaobserwowano przesunięcie krzywej MED w kierunku mniejszych wartości w porównaniu z grupą kontrolną (p < 0,0001). Nieprawidłowe reakcje na promieniowanie UVB (w dawce ≤ 2 MED) w postaci żywego rumienia, przedłużonego utrzymywania się rumienia lub obrzęku w obrębie naświetlanych pól stwierdzono u 20 pacjentów (19,6%) z trądzikiem różowatym (95-procentowy przedział ufności: ±7,8%) (p < 0,0001).

Wnioski. Wyniki pracy potwierdzają rolę promieniowania UV w patogenezie trądziku różowatego. Niezbędne są dalsze, prospektywne badania w celu wyłonienia grupy pacjentów najbardziej wrażliwych na promieniowanie UV.

Introduction. The etiology and pathogenesis of rosacea are not fully understood. Among factors suspected of inducing and/or exacerbating the skin changes are UV radiation, hormonal changes, stress, alcohol consumption and Demodex folliculorum or Helicobacter pylori infection. There is a general consensus that rosacea is at least a photoaggravated dermatosis. However, several studies in rosacea patients have failed to demonstrate an abnormal reaction to UV radiation.

Objective. Retrospective analysis of phototest results in rosacea patients.

Material and methods. Retrospective analysis of 102 phototests in rosacea patients with skin types I-III was performed in the Photobiological Laboratory of the Dermatological Department of Warsaw Medical University in the years 2005-2010. As a control results of phototests performed in 56 healthy persons with skin types I-III were used.

Results. Decreased MED (≤ 0.047 J/cm²) was found in 34/102 (33.3%) rosacea patients in comparison to 5% in the control group. In the whole group of rosacea patients in comparison to controls a shift into lowered MED was observed (p < 0.0001). Abnormal reactions to UVB radiation (in dose ≤ 2 MED) were evident as vivid, persistent erythema or oedema within the irradiated skin in 20/102 (19.6%) patients (95% CI ±7.8%) (p < 0.0001).

Conclusions. The results of our work confirm the role of UV radiation in the pathogenesis of rosacea. Thus, future prospective analysis should evaluate the characteristic features of rosacea patients who are most sensitive to UV radiation.