Ocena odległych wyników leczenia kobiet chorujących w okresie adolescencji na jadłowstręt psychiczny

Wprowadzenie
Doniesienia oceniające odległe wyniki leczenia jadłowstrętu psychicznego (anorexia nervosa – AN) są rozbieżne i dotyczą różnych populacji. Brakuje długofalowych obserwacji na ten temat u chorych z AN w Polsce.

Cel pracy
Analiza odsetka wyleczeń, nawrotów i próba ustalenia czynników prognostycznych u chorych leczonych z powodu AN w okresie adolescencji.

Materiał i metody
Do 201 kobiet leczonych z powodu AN wysłano ankietę skonstruowaną na potrzeby badania. Zrekrutowano 97 kobiet: 56 zgłosiło się do kliniki, a 41 kobiet wypełniło ankietę.

Wyniki
Średni czas od hospitalizacji do momentu badania wynosił 7,76 ±4,39 roku. Remisję stwierdzono u 78,4%, 21,6% kobiet nadal miało objawy AN. Większość kobiet w remisji (84,2%) wymagała jednorazowej hospitalizacji, 10,5% dwukrotnej. Średni wskaźnik masy ciała (body mass index – BMI) badanych po latach wynosił 20,08 ±3,24 kg/m2 (13,6–37,2 kg/m²). Odsetek prób samobójczych wynosił 6,2%. Predyktorami złego rokowania były: starszy wiek pacjentki w chwili zachorowania, większy stopień wyniszczenia i niższy wskaźnik SDS-BMI na początku choroby, zmiana postaci restrykcyjnej AN w postać bulimiczno-oczyszczającą, nieutrzymywanie kontaktu z matką.

Wnioski
1. Większość dziewcząt chorujących na postać restrykcyjną jadłowstrętu psychicznego w okresie adolescencji ulega wyle-czeniu. 2. Ciężkość nasilenia objawów choroby nie przekreśla szansy na wyleczenie i osiągnięcie istotnych celów życiowych: ukoń-czenia edukacji, znalezienie partnera życiowego i posiadanie potomstwa. 3. Na lepsze rokowanie co do wyleczenia mogą liczyć dziewczęta z mniejszym stopniem wyniszczenia na początku choroby, bez objawów bulimiczno-oczyszczających, utrzymujące stały kontakt z matką. 4. Około 6% kobiet leczonych w młodości z powodu AN jest zagrożonych próbą samobójczą, co wskazuje na konieczność monitorowania stanu psychicznego tych kobiet przez wiele lat.



Introduction
Reports assessing long-term treatment outcomes for anorexia nervosa (AN) are divergent and refer to different populations. They lack long-term observations in AN patients in Poland.

Aim of the study
Analysis of the recovery, relapse rate, and predictive factors in patients treated due to AN in adolescence.

Material and methods
A total of 201 subjects were given a survey. Ninety-seven women were recruited: 56 reported to the clinic and 41 filled in the survey.

Results
The average period from hospitalization to the survey was 7.76 ±4.39 years. Remission was found in 78.4%, 21.6% still pre-sented AN, and 84.2% required a one-off hospitalisation, 10.5% twice. The average BMI was: 20.08 ±3.24 kg/m². The rate of attempted suicides was 6.2%. Predictive factors for poor outcome were as follows: older age of the patient when falling ill, lower SDS-BMI score at the onset of AN, transition from the restrictive type of AN into a binge-eating/purging type, and fail-ure to maintain contact with the mother.

Conclusions
1. Most girls suffering from the restricting type of AN in adolescence are cured permanently. 2. The severity of symptoms in these girls does not eliminate the chance of recovery and achieving important life goals, com-pleting education, finding a life partner, and having children. 3. Girls with a smaller degree of cachexia at onset of AN, with no binge-eating/purging symptoms, maintaining regular con-tact with their mothers, have a better prognosis for recovery. 4. Six per cent of women treated in their youth for AN face the risk of attempted suicide, which points to the need to monitor their mental state for many years.