Ocena postępowania objawowego u pacjentów umierających objętych zintegrowanym systemem opieki na Oddziale Opieki Paliatywnej

U 36 pacjentów umierających na Oddziale Opieki Paliatywnej przeprowadzono retrospektywną analizę wyników dotychczasowej opieki, zawartych w dokumentacji zintegrowanego systemu opieki (ZSO), i sposobów leczenia objawowego, zawartych w indywidualnej karcie zleceń (IKZ). U 24 pacjentów (66,6%) wstrzymano podawanie większości leków nieistotnych z punktu widzenia aktualnej kontroli objawów, głównie leków stosowanych z powodu chorób współistniejących. Znacznie zmniejszyła się średnia liczba leków stosowanych po włączeniu pacjentów do standardu opieki nad umierającymi. U wszystkich badanych wstrzymano procedury diagnostyczne, zabiegi rehabilitacyjne oraz standardowe postępowanie przeciwodleżynowe. Istotnie ograniczono rutynowe obserwacje medyczne i pomiary parametrów życiowych. U 22 pacjentów (61,1%) kontynuowano sztuczne nawodnienie drogą dożylną lub podskórną, któremu nie towarzyszyły powikłania i zmniejszenie komfortu umierania. Większość pacjentów umierających miała zapewnione stałe łagodzenie objawów (rzężeń, bólu, duszności i splątania) za pomocą istotnych leków, takich jak: morfina, tramadol, deksametazon, midazolam, butylobromek hioscyny, lewomepromazyna i haloperidol, podawanych drogą podskórną metodą ciągłego wlewu lub w formie pojedynczych dawek na żądanie. U większości pacjentów osiągnięto zakładane cele w kontroli bólu, duszności, splątania i niepokoju; jedynie u części chorych kontrola rzężeń po zastosowaniu leku o działaniu antymuskarynowym nie była pełna. Niniejsze badanie wykazało, że dokumentacja ZSO jest efektywna nie tylko w procesie monitorowania bieżącej opieki, ale również w ocenie wyników standardowej opieki nad umierającymi na Oddziale Opieki Paliatywnej.

A retrospective analysis of the previous care results contained in the Integrated Care Pathway documentation and ways of symptomatic treatment contained in the Indywidualna Karta Zleceń was carried out in 36 patients dying in the palliative care unit. In 24 patients (66.6%) most “irrelevant drugs” from the point of view of the current symptom control, mainly those applied in concomitant diseases, were suspended. Significant reduction was observed in the average number of drugs used after providing the patients with care standard for the dying. Diagnostic procedures, rehabilitation treatment and antidecubital standard were suspended in all the patients examined. Routine medical observation and life parameters measurement were substantially limited. Artificial intravenous and subcutaneous hydration was continued in 22 (61.1%) patients, which was not accompanied by complications and decreased comfort of dying. Most of the dying had their symptoms (death rattle, pain, dyspnea, amentia) continuously controlled with the use of “relevant” drugs, such as morphine, tramadol, dexamethazone, midazolam, hyoscine butylbromide, levomepromazine ond haloperidol, applied subcutaneously by continuous infusion or as single doses on demand. In most patients the aims planned in respect to pain, dyspnea and amentia control were reached; only in some patients, after antimuscarinic drug application, the death rattle control was full. The present research has demonstrated that the Integrated Care System documentation is effective not only in the process of monitoring current care, but also in the evaluation of the results of the care standard for the dying in a palliative care unit.