Ocena przystosowania się chorych do życia ze stomią jelitową

Wstęp: Wyłonienie stomii jelitowej może być trudnym do zaakceptowania przez samego chorego okaleczeniem, które często ma odzwierciedlenie w późniejszym jego funkcjonowaniu we wszystkich sferach życia. Zmienia się akceptacja włas-nego ciała, samoocena, bardzo często sytuacja życiowa.
Cel pracy: Celem pracy była ocena przystosowania się chorych do życia ze stomią jelitową. Materiał i metody: Badania prowadzono w grupie 30 osób ze stomią hospitalizowanych w Klinice Chirurgii Ogólnej SPZOZ Wojewódzkiego Szpitala im. dr. J. Biziela w Bydgoszczy oraz wśród osób uczestniczących w spotkaniach Towarzystwa Pol-Ilko. Narzędziem badawczym były ankiety Skala akceptacji choroby (AIS), Skala satysfakcji z życia (SWLS), Inwentarz zachowań zdrowotnych (IZZ) oraz własny kwestionariusz stworzony na potrzeby niniejszej pracy.
Wyniki: Większe problemy dotyczące pielęgnacji i zaopatrywania stomii mają osoby z ileostomią (χ²: 5,83; df=1; p=0,0157), kolostomia nie sprawia chorym tak poważnych trudności. W początkowym okresie wyłonienia stomii – do roku – osoby ze stomią częściej korzystały z pomocy innych osób podczas zmiany woreczka stomijnego (χ²: 4,75; df=1; p=0,0293). W późniejszym okresie czynności te najczęściej były wykonywane samodzielnie. Dwadzieścia sześć procent badanych zdecydowanie podkreśla, że ma kłopoty z przystosowaniem się do ograniczeń narzuconych przez chorobę. Na podstawie skali SWLS określono, że 30% ankietowanych osiągnęło wysoki stopień satysfakcji z życia, przeciętny – 40%, natomiast 30% – niski.
Wnioski:
1. Rodzaj posiadanej stomii wpływa na samodzielność jej pielęgnowania. 2. W początkowym okresie życia ze stomią respondenci korzystali z pomocy innych osób podczas zmiany woreczka stomijnego, w późniejszym okresie czynności te wykonują samodzielnie. 3. Deklarowany stopień przystosowania się ankietowanych do choroby i życia ze stomią kształtuje się na poziomie średnim i stanowi większy problem dla kobiet. 4. Zdecydowana większość osób ze stomią określa stopień satysfakcji z własnego życia na poziomie przeciętnym i wysokim.


Background: The stoma formation might be recognized as hard-to-accept deformation influencing the whole aspects of stoma patient’s life because of changed familiarity and acceptance for the body, lowered self-esteem and position in those patients.
Aim of the study: The aim of this paper was to evaluate the adjustment of patients to living with stoma.
Material and methods: Investigations were carried out in a group of 30 stoma patients either hospitalized in Dept. of General Surgery or attending to meetings of Pol-Ilko, the Polish Society for Stoma Patients. Conventional forms such as AIS, AWLS and IZZ questionnaires as well as the additional, proprietary questionnaire were used for the purpose of the study.
Results: It’s ileostomy rather than colostomy that inconvenience stoma patients more (χ²: 5.83; df=1; p=0.0157). The need for assistance in stoma bag changing was quite often in patients in their very first 12 months after the stoma procedure (χ²: 4.75; df=1; p=0.0293) while most of them became self- sufficient afterwards. The inconveniences of restrictions caused by the disease were described hard by each fourth stoma patient. According to SWLS form the quality of life was defined high (30%), average (40%) and low (30%).
Conclusions:
1. Stoma origin (small vs. large bowel) may influence the patient’s independent stoma self care. 2. The initiatory need for assistance in stoma bag changing is short-termed and most patients become self- sufficient after couple of months. 3. Adjustment of patients to living with stoma seems average and more troublesome in female patients 4. The quality of life is reported average or high in most of the cases.