Ocena stabilności hemodynamicznej, parametrów wymiany gazowej oraz jakości analgezji pooperacyjnej u chorych poddawanych artroskopii stawu barkowego w dwóch różnych typach znieczulenia – badanie wstępne

Wprowadzenie
Istnieje kilka metod przeprowadzenia znieczulenia u pacjentów poddawanych zabiegowi artroskopii stawu barkowego. Istotą znieczulenia jest uzyskanie hipotensji kontrolowanej w celu zmniejszenia krwawienia w polu operacyjnym.

Cel pracy
Ocena stabilności hemodynamicznej u pacjentów poddawanych artroskopii stawu barkowego w dwóch różnych typach znieczulenia: ogólnym złożonym oraz ogólnym złożonym i regionalnym.

Materiał i metody
W badaniu wzięło udział 20 pacjentów poddanych artroskopii stawu barkowego w Wojewódzkim Szpitalu Specjalistycznym im. św. Rafała w Czerwonej Górze. Chorych losowo podzielono na dwie grupy – A i B. Pacjentów z grupy A poddawano znieczuleniu ogólnemu złożonemu z użyciem remifentanylu. U pacjentów z grupy B wykonywano dodatkowo blokadę splotu barkowego. W trakcie trwania znieczulenia rejestrowano parametry hemodynamiczne, oceniano parametry wymiany gazowej, stężenie mleczanów oraz skuteczność analgezji pooperacyjnej.

Wyniki
Parametry tętna (HR) pomiędzy grupą A i B różniły się znacznie po 30 minutach. W teście U Manna-Whitneya stwierdzono istotność p = 0,009. W grupie A wartości HR oraz średnie ciśnienie tętnicze (MAP) były zbliżone, co świadczy o lepszej stabilności hemodynamicznej. W grupie A wykazywano zbliżone wartości (p = 0,001) pH krwi tętniczej, co przemawia za lepszą stabilizacją równowagi kwasowo-zasadowej. Ból pooperacyjny w grupie A był bardziej nasilony niż w grupie B i wymagał podania większych dawek morfiny.

Wnioski
Zastosowanie remifentanylu skutkuje większą stabilnością hemodynamiczną pacjenta w porównaniu ze znieczuleniem z użyciem blokady splotu barkowego, natomiast użycie blokady wpływa na lepszą analgezję pooperacyjną w stosunku do pierwszej metody.



Introduction
There are several methods available to conduct anaesthesia in patients undergoing arthroscopic shoulder joint surgery. The main aim of anaesthesia is to reach controlled hypotension to reduce bleeding in the operating field.

Aim of the research
To assess haemodynamic stability in patients undergoing arthroscopic shoulder joint surgery in two different types of anaesthesia: complex general anaesthesia and complex general and regional anaesthesia.

Material and methods
The research included 20 patients who underwent arthroscopic shoulder joint surgery in St. Rafal’s Provincial Specialist Hospital in Czerwona Gora. Patients were randomly assigned into two groups – A and B. Patients from group A were subjected to complex general anaesthesia by infusion of remifentanil. In group B patients, brachial plexus block was performed. During anaesthesia haemodynamic parameters were monitored, and gas exchange parameters, the level of lactates, and the effectiveness of post-operative analgesia were assessed.

Results
Heart rate (HR) parameters between the two groups differed substantially after 30 min. U Mann-Whitney Test indicated salience p = 0.009. In group A HR and mean arterial pressure parameters were similar, which proves better haemodynamic stability. In group A the arterial blood pH value showed similar values (p = 0.001), which indicates better stability of the acid-base balance. Post-operative pain in group A was more persistent than in group B and required a supply of morphine in a higher dose.

Conclusions
The application of remifentanil results in higher haemodynamic stability in comparison to anaesthesia with brachial plexus block; however, the usage of block results in better post-operative analgesia in comparison to the first method.