Ocena wpływu doustnego leczenia probiotykiem i/lub doustnym płynem nawadniającym na przebieg ostrej biegunki u dzieci

Wprowadzenie: Postępowaniem z wyboru w leczeniu ostrej biegunki jest podawanie doustnych płynów nawadniających (DPN). Na przebieg biegunki pozytywnie może wpływać przyjmowanie niektórych szczepów probiotycznych.
Cel: Celem pracy było porównanie skuteczności doustnego leczenia probiotykiem i/lub DPN ostrej biegunki infekcyjnej u dzieci.
Materiał i metody: Badaniem objęto 150 dzieci z ostrą biegunką infekcyjną (2.–36. mies. życia). Po wstępnej fazie rehydratacji dożylnej dzieci w sposób randomizowany włączano do jednej z 3, liczących po 50 dzieci, grup. Dzieci otrzymywały doustnie wodny roztwór Lactobacillus rhamnosus GG (LGG) (grupa P) lub DPN (grupa DPN), lub LGG skojarzony z DPN (grupa P + DPN) w dawce 50 ml/kg m.c. Oceniano czas trwania leczenia, liczbę nieprawidłowych stolców oraz przypadków dożylnego wyrównywania zaburzeń gospodarki kwasowo-zasadowej i elektrolitowej.
Wyniki: Czas leczenia pacjentów z grupy P + DPN był krótszy niż pacjentów z grupy DPN (3,71 vs 5,0, p = 0,006). Liczba stolców oddanych przez pacjenta w czasie terapii była istotnie statystycznie większa w grupie DPN niż P (15 vs 10,5, p = 0,025) oraz P + DPN (15 vs 9,5, p = 0,01). Średnia liczba stolców oddanych przez pacjenta w czasie jednej doby leczenia była istotnie statystycznie mniejsza w grupie P + DPN niż DPN (2,58 vs 3,67, p = 0,045). Wyrównywania zaburzeń gospodarki kwasowo-zasadowej częściej wymagali pacjenci z grupy DPN niż P (17 vs 8, p = 0,038). Pacjenci z grupy P istotnie statystycznie częściej niż z grupy DPN wymagali wyrównywania zaburzeń gospodarki elektrolitowej (19 vs 10, p = 0,047).
Wnioski:
1. Leczenie DPN w skojarzeniu z LGG skraca czas trwania biegunki oraz zmniejsza liczbę oddawanych stolców w stosunku do terapii samym DPN.
2. Mniejszą częstość zaburzeń gospodarki kwasowo-zasadowej stwierdzono w grupie otrzymującej LGG oraz LGG z DPN, natomiast elektrolitowej u dzieci otrzymujących DPN oraz DPN z LGG.


Introduction: Administration of oral rehydration solutions (ORS) is recommended in the treatment of acute diarrhoea. Supplementation with probiotics can positively influence the course of diarrhoea.
Aim: The aim of the study was to compare the effectiveness of oral treatment with probiotic and/or oral rehydration solution in acute infectious diarrhoea.
Material and methods: One hundred and fifty children with acute infectious diarrhoea were included in this study (2-36 months old). After the initial rapid phase of intravenous rehydration children were randomized into 3 groups; each group had 50 patients. Children were given a solution of Lactobacillus rhamnosus GG (LGG) (group P) or oral rehydration solution (group ORS) or LGG in oral rehydration solution (group P + ORS), in a dose of 50 ml/kg b.w. Time of treatment, number of stools, and number of events of intravenously restored electrolyte and acid/base imbalances were measured.
Results: Treatment duration of the patients from group P + ORS was statistically significantly shorter than those from group ORS (3.71 vs. 5.0, p = 0.006). The number of stools given by patients during all the treatment was statistically significantly higher in group ORS than P (15 vs. 10.5, p = 0.025), and P + ORS (15 vs. 9.5, p = 0.01). The average number of stools given by patients during one day of treatment was statistically significantly lower in group P + ORS than ORS (2.58 vs. 3.67, p = 0.045). Acid/base imbalance was statistically significantly more often restored intravenously in patients from group ORS than P (17 vs. 8, p = 0.038). Patients from group P in relation to patients from group ORS statistically significantly more often demanded restoration of electrolytes (19 vs. 10, p = 0.047).
Conclusions:
1. Treatment with ORS in association with LGG in relation to treatment with ORS only reduces duration of diarrhoea and the number of stools.
2. Acid/base imbalances were less common in the group receiving LGG and LGG with ORS. However, electrolyte imbalances were less common in children receiving ORS and ORS with LGG.