Ocena wplywu mikroprzeszczepów skóry pełnej grubości wykonywanych sztancą na epitelializację łożyska rany

Wprowadzenie
Jedną z metod przyspieszania procesu epitelializacji skóry są przeszczepy skórne. Dostępne są różne techniki przeszczepiania skóry. Należą do nich: przeszczep skóry pełnej grubości, przeszczep skóry pośredniej grubości przy zastosowaniu dermatomu oraz przeszczep punktowy wysepek naskórka przy wykorzystaniu aparatu próżniowego. Metody te wymagają jednak specjalistycznego sprzętu. Metodą alternatywną jest przeszczep skóry pełnej grubości wykonywany za pomocą sztancy dermatologicznej.

Cel pracy
W niniejszej pracy przedstawiamy metodę przeszczepu skóry oraz efekty zabiegu.

Materiał i metody
Zabiegowi poddano 5 pacjentów z ziarninującymi owrzodzeniami żylnymi bez cech zakażenia lub nowotworzenia. Za pomocą sztancy 5 mm wykonywano 1 mikroprzeszczep skóry na każde 2 cm2. Co tydzień przez 3 miesiące u pacjentów przeprowadzono badanie kontrolne, aby określić liczbę odrzuconych mikroprzeszczepów oraz ocenić procentowo powierzchnię rany, która uległa epitelializacji. Dokonano również oceny natężenia bólu związanego z zabiegiem na podstawie skali wzrokowo-analogowej (VAS).

Wyniki
Po 30 dniach u wszystkich pacjentów zaobserwowano zmniejszenie powierzchni rany. U 2 pacjentów stwierdzono całkowite ustąpienie zmian. Nie zgłoszono żadnych działań niepożądanych. Średni wynik natężenia bólu w skali VAS (1–10) wyniósł 4,4 ±0,927. Zabieg trwał średnio 39 ±4,3 minuty.

Wnioski
Mikroprzeszczepy skóry mają ogromny potencjał pod względem przyspieszania procesu epitelializacji u chorych z przewlekłymi owrzodzeniami. W porównaniu z zabiegami tradycyjnymi jest to metoda tańsza i prostsza. Można ją stosować z dobrym skutkiem w warunkach ambulatoryjnych.



Introduction
One of the methods to accelerate skin epithelialisation is skin grafting. Various methods of skin transplantations are available, such as full thickness skin transplantation, intermediate-thickness skin transplant using a dermatome, and epidermal islet transplantation using vacuum apparatus an epidermal harvesting system. These methods, however, require the use of specialised and expensive equipment. An alternative is to perform full-thickness skin grafts with a dermatological punch.

Objective
The aim of the study was to utilize the new technique of punch grafting and evaluate it's effect on wound healing.

Material and methods
Five patients with granulating venous ulcers, which were not infected or cancerous, underwent the procedure. Full thickness punch grafts were placed every 2 cm2. Patients were followed up every week for 3 months and assessed for the number of micrografts rejected and percentage of the wound that has epithelialised. We have also noted the VAS pain scale.

Results
Reduction in the wound area after 30 days was observed in all patients. In 2 patients, complete resolution was observed. No adverse effects were recorded. Average visual analogue scale (1–10) for pain was 4.4 ±0.927. The procedure took on average 39 ±4.3 minutes.

Conclusions
Micrografts have a very high potential to accelerate the epithelialisation of chronic ulcers. Compared to the conventional procedures, they are costeffective and easier to perform. It is an effective method that can be used in outpatient settings.