Ocena wybranych aspektów jakości życia u pacjentów w przedziale wiekowym 55–75 lat przed i po zabiegu usunięcia zaćmy

Wstęp: Choroby obejmujące zaburzenia funkcji wzrokowych odnoszą się do wielu obszarów funkcjonowania człowieka i bardzo często prowadzą do obniżenia jakości życia. Według Światowej Organizacji Zdrowia zaćma zajmuje pierwsze miejsce jako przyczyna ślepoty na świecie. Jest wrodzonym lub degeneracyjnym schorzeniem prowadzącym do zmętnienia soczewki oka. Na przestrzeni ostatnich kilkudziesięciu lat odnotowano ogromny postęp w chirurgicznym leczeniu tej choroby. Głównym celem leczenia chirurgicznego zaćmy jest poprawa lub utrzymanie dobrej jakości życia pacjentów. Celem pracy była ocena wybranych aspektów jakości życia u leczonych osób przed i po zabiegu usunięcia zaćmy.

Materiał i metody: Badaną grupę stanowiło 100 pacjentów w przedziale wiekowym 55–75 lat operowanych z powodu zaćmy. Metodą badawczą był sondaż diagnostyczny, a narzędziem badawczym kwestionariusz ankiety. Do badań wykorzystano również skalę zadowolenia z życia (drabina Cantrila). Oceny ostrości wzroku dokonano przy użyciu tablic Snellena (do bliży i dali). Otrzymane wyniki poddano analizie statystycznej.

Wyniki:  Najliczniejszą grupę ankietowanych (42%) stanowiły osoby starsze, powyżej 70.–80. roku życia. Przed zabiegiem usunięcia zaćmy 49% badanych określiło swoje widzenie obuoczne w okularach jako słabe; 46% jako przeciętne. Pogorszenie widzenia miało wpływ na ograniczenie aktywności w życiu społecznym dla 23% respondentów, a dla 10% na ograniczenie aktywności fizycznej. Większość badanych (67%) stwierdziła, że przed zabiegiem miała problem z wykonywaniem czynności z bliska w okularach korekcyjnych. Po zabiegu usunięcia zaćmy 98% badanych stwierdziło poprawę widzenia. Zdecydowana większość respondentów (85%) widzenie obuoczne w okularach określiła jako dobre. Polepszenie widzenia wpłynęło na poprawę aktywności życiowej u 94% badanych. Zdecydowana większość ankietowanych (91%) przyznała, że po zabiegu nie ma problemów z wykonywaniem czynności z bliska w okularach korekcyjnych.

Wnioski:  

1. Im słabsza ostrość widzenia, tym gorsze codzienne funkcjonowanie badanych pacjentów, wymuszające wprowadzenie zmian w dotychczasowym życiu osobistym i zawodowym.

2. Większość badanych stwierdziła dużą poprawę widzenia po zabiegu usunięcia zaćmy, co wpłynęło na ich powrót do aktywności życiowej. Kobiety zdecydowanie częściej niż mężczyźni odczuwały przypływ energii życiowej, podejmowały nowe dodatkowe zajęcia.

3. Badani pacjenci po zabiegu usunięcia zaćmy ocenili wyżej swoje zadowolenie z życia niż przed zabiegiem.

Introduction: Diseases involving a visual function disorder relate to many areas of the body and very often lead to reduced quality of life. According to the World Health Organisation, cataracts are the most common as a cause of blindness in the world. It is a congenital or degenerative disease leading to clouding of the lens of the eye. Over the last few years there has been tremendous progress in the surgical treatment of this disease. The main purpose of cataract surgery is to improve or maintain the quality of life of patients. Aim of the work: Evaluation of selected aspects of quality of life in patients before and after cataract surgery.

Material and methods: The study group consisted of 100 patients operated for cataract in the age group 55-75 years. The research method was a diagnostic survey and research tool questionnaire. The study also used the scale of life satisfaction (Cantril ladder). The evaluation of visual acuity was made using Snellen charts (for near and far). The results were statistically analysed.

Results: The largest group of respondents (42%) were in the age group 70-75 years. Before the cataract surgery, 49% of respondents identified their binocular vision with glasses as weak, and 46% as average. The deterioration of vision had an impact on activity limitations in social life for 23% of respondents, and limitation of physical activity for 10%. The majority of respondents (67%) said that before surgery they had had a problem with the performance of close to wearing corrective glasses. After cataract surgery 98% of respondents said that their vision improved. The vast majority of respondents (85%) identified their binocular vision with glasses as good. Improving vision improved the life activity for 32% of those surveyed to a large extent, and for 23% of respondents it improved life activity moderately. The vast majority of respondents (91%) admitted that after surgery they had no problems with the performance of close to wearing corrective glasses.

Conclusions:

1. The weaker the visual acuity, the worse the daily functioning of the patients, forcing changes in their existing personal and professional life.

2. The majority of respondents reported a great improvement in vision after cataract surgery, which contributed to their return to active life. Women more often than men felt a surge of vital energy, and took on new, additional activities.

3. Responding patients following cataract surgery assessed their satisfaction with life to be better than before the surgery.