Od najlepszych wyników medycznych badań naukowych do terapii uwzględniającej kontekst indywidualnego pacjenta

Kontekstualizacja to proces identyfikowania specyficznych czynników sytuacji życiowej konkretnego pacjenta, ukierunkowany na zindywidualizowanie opieki medycznej. W świetle literatury przedmiotu kontekstualizacja stanowi integralną część terapii z aktywnym udziałem pacjenta i/lub jego opiekunów. Wśród wielu czynników składających się na całość funkcjonowania danej osoby sytuacja rodzinna, społeczno-materialna, dostęp do profesjonalnej opieki zdrowotnej, a także możliwości sprawowania samoopieki stanowią główne czynniki kontekstowe sytuacji zdrowotnej pacjenta. Celem artykułu jest zwrócenie uwagi na fakt, że ograniczanie się jedynie do algorytmów jako procedur opartych na najlepszych dowodach (best evidence medical research – BEMR) może rodzić konkretne niebezpieczeństwo niedoszacowania zmienności indywidualnej odpowiedzi organizmu człowieka pod wpływem czynników tworzących osobisty kontekst. Uwzględnianie fenomenu kontekstualizacji w terapii indywidualnego pacjenta wciąż jeszcze nie jest należycie rozpowszechnione, mimo że stanowi ważny element w procesie podejmowania decyzji o udowodnionym wpływie na skuteczność i jakość terapii oraz satysfakcję pacjenta.

Contextualisation is the process of identifying specific factors of a patient’s life situation, which is focused on individualised care. In the light of reference books, contextualisation is an integral part of therapy with an active participation of the patient and/or his/her carers. Among many factors that constitute the functioning of a person, family and socio-material situation, access to professional health care, and the ability to exercise self-care are major contextual factors of the patient’s health situation. The purpose of this article is to draw attention to the fact that the limiting oneself exclusively to algorithms as procedures based on the best evidence (best evidence medical research – BEMR) may raise the specific danger of underestimating the variability of individual responses of the human body under the influence of factors forming a personal context. The phenomenon of contextualisation in the treatment of an individual patient is still not adequately disseminated, although it is an important element in the decision-making process, with proven impact on the efficiency and quality of care and satisfaction of a patient.