Od redaktora seniora

This issue of the quarterly Advances in Psychiatry and Neurology/Postępy Psychiatrii i Neurologii closes the 28th volume and the 28th year of its participation in the building of knowledge and skills useful to psychiatrists, neurologists and other professionals who have been increasingly active in the protection of mental health and the health of the nervous system. It also closes the time when I first co-edited the journal with Professor Jerzy Kulczycki and then continued the work by myself. During this time, we have published 112 regular issues and over 20 supplements. I must say that it is not only the form of the journal but also its content, editing and publishing style that have changed a lot. It has not always been easy. The times, people, customs, and with them the environment and responsibilities of the publishers of scientific journals have changed and continue to do so.
Today, I have looked again through the first issue I edited in 1992. Its main theme was paranoid syndrome. The concept was discussed by Jan Jaroszyński, Adam Bilikiewicz, Andrzej Jakubik, Małgorzata Rzewuska, Anna Grzywa aided by the results of two research reports, and also accompanied by a biographic note about Rafał Radziwiłłowicz (1860-1929). The editorial announced the opening of new social, economic and technological perspectives. It also reminded our readers of the excellent work of our predecessors – the publishers and editors of Biuletyn Informacyjny Wydziału Chorób Układu Nerwowego i streszczenia z literatury zagranicznej psychiatrycznej published since the 1950s, Biuletyn Instytutu Psychoneurologicznego issued since the 1970s and Biuletyn Instytutu Psychiatrii i Neurologii available since 1987 .
Looking through this particular issue I also realized that its form and contents to some extent reflect the two beliefs that have been dear to my heart in my editorial work. The first is that research empiricism without living theoretical thought becomes sterile as methodical refinement is never capable of compensating for intellectual or axiological shallowness. And secondly, that the development of science, looking into the future and analyzing the present, cannot be abstracted from the past, as historia magistra vitae protects us against the overpowering pride and dangerous risk of illusions and errors, also in pursuit of bibliometric success.
Today, I wish to thank you all, the magazine’s stakeholders, past and present readers, authors, reviewers, translators, printers, distributors, members of the editorial team and publishers – for your contribution to its development. It is not only an honor for me to have worked with you, but also I am very grateful for your continued encouragement and commitment to conquering difficulties.
I wish for your work to continue with great success, reaching for more achievement and crossing new horizons.

Ten zeszyt kwartalnika Advances in Psychiatry and Neurology/Postępy Psychiatrii i Neurologii zamyka 28 tom i 28 rok jego uczestnictwa w budowaniu wiedzy oraz umiejętności przydatnych psychiatrom, neurologom, a także innym profesjom coraz liczniej czynnym w chronieniu zdrowia psychicznego i zdrowia układu nerwowego. Zamyka też czas, w którym przyszło mi nasze czasopismo współredagować (z nieodżałowanej pamięci profesorem Jerzym Kulczyckim), a potem redagować. Ukazało się w tym czasie 112 zeszytów regularnych i ponad 20 suplementów. Zmieniała się nie tylko forma, ale i zawartość oraz sposób redagowania i wydawania czasopisma. Nie zawsze było łatwo. Zmieniały i zmieniają się czasy, ludzie, obyczaje, a wraz z nimi także warunki działania i zadania czasopism naukowych.
Sięgnąłem dziś po pierwszy zeszyt z 1992 r., którego tematem przewodnim był zespół paranoidalny. O jego koncepcji pisali wtedy: Jan Jaroszyński, Adam Bilikiewicz, Andrzej Jakubik, Małgorzata Rzewuska, Anna Grzywa. Myśl dopełniały wyniki dwóch raportów badawczych, a nota historyczna przypomniała postać Rafała Radziwiłłowicza (1860–1929). Redakcyjny wstęp zapowiadał nowe otwarcie, w nowych warunkach społecznych, ekonomicznych i technologicznych. Przypominał też o kontynuacji wytrwałej pracy poprzedników, wydawców i redaktorów Biuletynu Informacyjnego Wydziału Chorób Układu Nerwowego i streszczeń z literatury zagranicznej psychiatrycznej (od lat 50.), Biuletynu Instytutu Psychoneurologicznego (od 1970 r.) i Biuletynu Instytutu Psychiatrii i Neurologii (od 1987 r.) .
Wspominam ten zeszyt nie bez powodu. Jego kształt w jakimś stopniu odzwierciedlał zwłaszcza dwa towarzyszące mi w pracy redakcyjnej przekonania. Pierwsze, że empiria badawcza bez żywej myśli teoretycznej jałowieje, bo metodyczne wyrafinowanie nie skompensuje ani intelektualnej, ani aksjologicznej płycizny. A drugie, że rozwój nauki, spoglądając w przyszłość i analizując teraźniejszość, nie może abstrahować od przeszłości, bo historia magistra vitae chroni przed obezwładniającą pychą oraz groźnym ryzykiem złudzeń i błędów. Także w czasie pościgu za sukcesem bibliometrycznym.
Chciałbym dziś Wam wszystkim, współudziałowcom czasopisma – dawnym i obecnym Czytelnikom, autorom, recenzentom, tłumaczom, drukarzom, kolporterom, członkom zespołu redakcyjnego, wydawcom – serdecznie podziękować za wkład w jego rozwój. Wasza współpraca była dla mnie zaszczytem, ale i nieustanną zachętą oraz zobowiązaniem do pokonywania trudności.